تعدی جنسی به پیمان کاووسی در یک بازداشتگاه حکومتی و ناگفته‌های وی

آژانس کُردپا: اذیت و آزار زندانیان در بازداشتگاه‌های حکومت اسلامی ایران و هتک حرمت آنان به یکی از مباحث اصلی در میان رسانه‌ها و نهادهای مدافع حقوق‌بشر مبدل گشته است.

پیمان کاووسی شریف یکی از این زندانیان می‌باشد که در جریان بعد از انتخابات سال 88 توسط نهادهای امنیتی-انتظامی بازداشت و در زندان مورد شکنجه واقع گردید. آژانس خبررسانی کُردپا در راستای رسالت خود، گفت‌وگویی ویژه با این شهروند کُرد انجام داده که متن آن در پی می‌آید:

کُردپا: اولین باری که دستگیر و مورد اذیت و آزار قرار گرفتی چه وقت بود؟
پیمان کاووسی: یک هفته بعد از انتخابات ۱۳۸۸، در میدان انقلاب، به قصد کمک به دختری دانشجو، با مامورین نیروی انتظامی‌درگیر شدم، خوشبختانه آن دختر فرار کرد، ناگهان ۴ لباس شخصی‌من را گرفته، به جای نامعلومی بردند، و در حد مرگ شکنجه دادند. (البته این کار با تهدید اسلحه صورت گرفت که من ممانعت کردم بعداً با شئ‌تیزی به گردن من ضربه وارد کردند که بی‌اختیار جسم من شل شد و...)، سپس مورد تجاوز جنسی‌قرار دادند به طوری ‌که دچار خونریزی شدم به واسطه اینکه در آخر با باتوم ضرباتی به نشیمنگاه من وارد کردند، سپس به قصد اینکه می‌خواهند از شر من خلاص شوند، در اتوبان سعیدی من را رها کردند. (تمام این اتفاق از پنجشنبه بعد از ظهر شروع و در بامداد شنبه خاتمه پیدا کرد)

کُردپا: آیا شکنجه به ویژه تجاوز جنسی در زندان‌های حکومت اسلامی ایران یک عمل فردی است و یا امری سیستماتیک می‌باشد؟
پیمان کاووسی: شکنجه و مشخصاً تجاوز جنسی‌، در حکومت اسلامی، امری سیستماتیک است، به طوری ‌که بعد از اتفاق این مورد برای من، آنها به من گفتند بلایی به سرت آوردیم، که تا پایان عمرت سر راست نکنی‌، و خودت تصمیم به کشتن خودت بگیری.

کُردپا: قبل و بعد از دستگیری و شکنجه چه دیدگاهی نسبت به نظام حاکم ایران داشته و دارید؟
پیمان کاووسی: من هیچ وقت دیدگاه مثبتی نسبت به این رژیم نداشتم، به هر حال جنایات دهه‌ی ۶۰ در کُردستان هیچگاه از ذهن ما پاک نمی‌شود.

کُردپا: تا چقدر کُرد بودن شما در چگونگی برخورد نیروهای امنیتی تأثیر داشته است؟
پیمان کاووسی: بعد از دستگیری، وقتی‌که من اظهار داشتم، من رای نداده ام، که از آن دفاع کنم، و از پایه رژیم را قبول ندارم، از روی کارت شناسایی‌ام پی‌بردند که من کُردم، به من گفتند که شما کُردها از ریشه با ما مشکل دارید، و از ابتدا ادعای استقلال داشتید، بلایی به سرت می‌آوریم که دیگر با سربازان آقا درگیر نشوی.

کُردپا: چرا بعد از شکنجه و پناهندگی در یک کشور اروپایی، باز دوباره به ایران بازگشتید؟
پیمان کاووسی: من بعد از خرداد ۸۸، می‌خواستم قانونی از ایران خارج شوم،که نشد، بعد از تظاهرات عاشورای ۸۸ به واسطه‌ی اینکه شناسایی شده بودم، به کُردستان(سقز)فرار کردم، بعد غیر قانونی خارج شدم، حدود ۲۱ روز در نروژ بودم، و این مورد را رسانه‌ای نکرده بودم، ضمن اینکه متاهل و متعهد بودم، پدرم با من تماس گرفت، گفت توانسته با رشوه کسی‌را پیدا کند،که می‌تواند برای من امان‌نامه بگیرد، از شخصی بنام \"علی‌فضلی\"، به شرطی که در همان زمان که مصادف بود با سالگرد پیروزی انقلاب در ایران، من برگردم. که متأسفانه اشتباه کردم،چرا که به محض ورود به من گفت شد، حق کار و زندگی‌در تهران را ندارم و به نوعی تبعید شدم به شاهرود و شدیداً کنترل می‌شدم، که بعداً ۳بار دیگر( دوم آذر 89، فروردین‌ماه 90 و بیست و دوم مهرماه 90) بازداشت و شدیداً شکنجه شدم، و در آخر در آبان‌ماه ۱۳۹۰ به کُردستان فرار کردم، دو باره( با پای شکسته و جسم مجروح..) راهی‌اروپا شدم.

کُردپا: چه تحلیلی درباره‌ی فعالیت سیاسی در مناطق کُردستان ایران و شهر کنگاور دارید؟
پیمان کاووسی: کُردستان به صورت یکپارچه از ابتدای کار این رژیم فاشیست، از همه چیز محروم بوده و هست، در ٨سال جنگ سپر بلا بوده،در حال حاضر نیز به واسطه‌ی سیاست‌های نادرست حکومت، بیشترین آمار ایدز و اعتیاد در کرمانشاه وجود دارد. البته نسل جوان هشیار است، مبارزات خود را درقالب حزب‌های کمونیست و دمکرات جهت ریشه کن کردن این نظام پلید، به طور جدی پیگیری می‌کند.

کُردپا: نگاه خانواده و دوستان به شرایط روحی و جسمی شما چگونه است؟
پیمان کاووسی: من این مورد را در ایران با کسی‌مطرح نکرده بودم در واقع جرات بازگو کردن نداشتم، چرا که جوامع ما پذیرای چنین اتفاقاتی نیست، حتا امکان دارد از آن به عنوان نقطه ضعف استفاده کنند، ضمن اینکه شخص باید از نظر روحی با خود کنار بیاید برای مطرح کردن این مورد، چرا که خانواده، نزدیکان، و حتا نسل بعد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تجاوز جنسی‌بدترین نوع شکنجه در مورد انسان است، آمارها نشان می‌دهد، کسانی‌که مورد این شکنجه واقع می‌شوند، دیگر توانایی زندگی‌مشترک و پذیرفتن جفت در کنار خود را ندارند. من ماه پیش ٣١ روز در (دی پی‌اس‌) بستری بودم، چرا که آثار مخرب روحی آن هیچ گاه پاک نمی‌شود. البته این را باید اضافه کنم که نگاه جامعه بسیار مهم است، چرا که قربانیان این نوع شکنجه، ترحم نمی‌خواهند، بلکه همدردی.....
در آخر می‌خواهم بگویم که من قربانی زنده‌ای هستم،که نفس می‌کشد و می‌خواهد نفس این رژیم کثیف اسلامی را قطع کند.

پیمان کاووسی شریف سال ١٢٥٤ در شهرستان کنگاور در استان کُرمانشاه متولد و دارای مدرک مهندسی برق است.
وی حدود ١٣ سال سابقه‌ی کاری در پروژه‌های صنعتی‌، وزارت دفاع، ایران خودرو، نفت و گاز، و نیروگاهی، را به عنوان ناظر، مدیر سایت و مدیر پروژه را دارا می‌باشد.
پیمان کاووسی سرانجام اواخر مهرماه 90 توسط بستگان نزدیک به کُردستان منتقل و بعد از سپری نمودن مدت کوتاهی با پای پلاتین دار،و در رفتگی استخوان جناغ سینه از ایران خارج گردید.