بیانیە‌ی شمارە ٢ کمپین دفاع از ھویت ملی و حق تعین سرنوشت انتشار یافت.
20:30 - 5 آذر 1391
آژانس کُردپا: بیانیه‌ی شماره‌ی ٢ کمپین \"دفاع از هویت ملی و حق تعیین سرنوشت\" خطاب به جریان‌ها و احزاب سیاسی کُردِ شرکت کننده در \"کنفراس پراگ\" انتشار یافت.
در این بیانیه ضمن قدردانی از دستاوردهای احزاب و جریانهای سیاسی کُرد در عرصه‌ی مبارزات سیاسی و دفاع از مبارزات مشروع ملت کُرد به موانع و مشکلاتی که بر سر راه مبارزات ملت کُرد وجود دارد اشاره و از احزاب و جریانهای سیاسی خواسته شده است که برای رفع این موانع و مشکلات تلاش و بازخوانی جدیدی از مفاهیم موجود در عرصه‌ی سیاسی و مبارزاتی داشته باشند.
متن کامل بیانیه‌ی شماره ٢ که به آژانس کُردپا ارسال گردیده، عیناً در پی‌می‌آید:
حق تعیین سرنوشت و بە رسمیت شناختن ملت کُرد بە عنوان یک واحد ملی پیش شرط ھر گونە مذاکرە و گفتگویی است
با توجە بە اتفاقات و مباحثی کە در جریان کنفرانس پراگ اتفاق افتاد و بحث‌ھا و انتقادات فراوانی را از سوی فعالان سیاسی و مدنی بە دنبال آورد، ما را بر آن داشت کە اعتراضات خود را در قالب یک کمپین کە با استقبال گستردە‌ی فعالین سیاسی و مدنی نیز ھمراە شد رو بە احزاب سیاسی کُرد اعلام کنیم. بدون شک ھدف از این اعتراضات و انتقادھا عناد و یا دشمنی با احزاب سیاسی کُرد نبودە و نیست. احزاب و جریان‌ھای سیاسی کُرد در عرصە‌ی مبارزات سیاسی و دفاع از مبارزات مشروع ملت کُرد بی‌گمان دست آوردھایی‌داشتە و قابل احترامند، ولی آنچە مشھود بودە و ھر از گاھی خود را نمایان می‌سازد و می‌توان گفت تا بە حال ھزینەھای زیادی برای جنبش ملی کُرد بە ھمراە داشتە است نبود برنامەای مشخص و مدون، بی‌توجھی بە واقعیت‌ھای جامعە کُردستان و نبود درک و شناخت کافی از آن، ھمچنین نبود انسجام این جریان‌ھا در قالب یک جبھە‌ی واحد کە در سال‌ھای اخیر بە این پیچیدگی‌ھا و عدم تفاھم جریان‌ھای سیاسی دامن زدە و بار ھزینەھا و خسارت‌ھا را دوچندان کردە است.
برای رفع این موانع و مشکلات و رسیدن بە برنامەای مدون و فراگیر ملی نیازمند بازخوانی مفاھیم موجود در عرصە‌ی سیاسی و مبارزاتی ھستیم بە گونەای کە با پلاتفرمی مشخص و شفاف در مسیر پیشبرد اھداف ملی خود گام نھیم. برای این مھم لازم است مفاھیم مطرح در فضای سیاسی کُردستان و ایران را واکاویی کردە و با مبنا قرار دادن تعاریف شفاف و فراگیر در جھت رسیدن بە خواستەھا و اھداف خود وارد کارزار سیاسی شویم. توجە و اصرار و اولیت دادن بە این موارد کە در ادامە‌ی بە آنھا اشارە می‌شود در تعامل با ایرانیان الزامیست.
١- شناسایی و بە رسمیت شاختن واحدهای ملی:
سرزمینی کە امروزە ایران نامیدە می‌شود ازلی نبودە و نخواهد بود. این واحد جغرافیایی متشکل از گروه‌های ملی و زبانی است کە هر کدام جغرافیای مشخص بە خود دارند. بە موازات دگرگونی‌هایی کە تا بە حال اتفاق افتادە، این واحد و منطقە‌ی جغرافیایی هموارە با تغیرات گستردەای روبه‌رو بودە و در ادواری خاص بزرگ یا کوچک شدە است. گام اول جهت تفاهم و حرکت در مسیر دمکراسی اعتراف بە این پدیدە و شناسایی این واحدهای ملی و مبنا قرار دادن آن است. هویت ایرانی و صحبت از وجود ملتی بە نام ایران و مبنا قرار دادن تمامیت ارضی و تبدیل آن بە امری قدسی در تضاد کامل با مفاهیم جهانشمول بشردوستانە است و در ضدیت کامل با منشور حقوق‌بشر کە یکی از گرانبهاترین دستاوردهای بشری است می‌باشد. نمونەهای آن کە خسارت‌های جبران‌ناپذیری را بە بار آورد می‌توان در جنگ بین‌الملل دوم در ایتالیای فاشیستی و آلمان نازی مشاهدە کرد.
٢- حق تعیین سرنوشت و بە رسمیت شناختن آن:
تعيين سرنوشت، حقی است بنيادی كه بدون آن ساير حقوق نمی‌توانند به طور كامل متحقق شوند؛ تعيين سرنوشت فقط يك اصل نيست، بلكه مهم‌ترين حق درميان حقوق بشر است و پيش‌شرطی است برای اعمال همه‌ی حقوق و آزادی‌های فردی\". با توجە بە این تعریف کە تعریفی جهان شمول است لازم است ملت کُرد و نمایندگان آن کە احزاب، جریانهای سیاسی و فعالین سیاسی و مدنی مستقل هستند آن را مبنای هرگونە کار سیاسی مشترک قرار دهند. پذیرفتن این اصل خود می‌تواند بە حل بسیاری از مشکلات یاری رساند، بدون پذیرفتن آن صحبت از دمکراسی و پایبند بود بە مبانی حقوق‌بشر سخنی گزاف بیش نیست.
٣- رفراندوم و مراجعە بە آرای عمومی:
اصل و اساس هر گونە حاکمیتی ارادە و خواست مردم است کە بهترین شیوە‌ی دستیابی بە آن در مراجعە بە آرای عمومی است کە در آن مردم و یا ملت بر سرنوشت خود صحە گذاشتە و تکلیف را مشخص می‌کند. در رابطە با خواست ملت کُرد و نهادینە کردن آن لازم است جریان‌ها و احزاب سیاسی کُرد بر اصل حق تعین سرنوشت از مجرای مراجعە بە آرای عمومی و انجام یک رفراندوم تأکید کنند. در رابطە با رفراندوم کە ایرانیان آن را منوط بە انتخابات آزاد و سراسری می‌کنند اشکالی جدی وجود دارد، با پذیرفتن واحدهای ملی و اصل حق تعین سرنوشت، این واحدهای ملی در جغرافیای مشخص خود هستند کە در رابطە با سرنوشت خود تصمیم‌گیری می‌کنند و انجام چنین رفراندومی در عرصەای سراسری بی‌معنا و بی‌مفهوم است، نە این کە کل جغرافیای یک کشور در مورد سرنوشت منطەای خاص شرکت کنند کە نمونەهای آن را در کوزوو، سودان جنوبی و در حاضر در اسکاتلند و کبک و کاتالان مشاهدە می‌کنیم.
فدرالسیم : فدرالیسم اساسا شیوەای از مدیریت است کە در آن حاکمیت برای ادارە کشور از آن استفادە می‌کند، بدون شک این شیوە‌ی حکومتی در مقایسە با دیگر شیوەهای مدیریت از مزایای بیشتری برخوردار بودە و امکان دخالت بیشتر مردم را در ادارە‌ی جامعە و سرنوشت خود فراهم می‌آورد، اما الزاماً حق تعین سرنوشت و خواست مردم از آن استنباط نمی‌شود.
تأکید و مراجعە دادن خواست مردم تنها و تنها بە این گذارە، خطایی نابخشودنی است و امکان دارد خسارت‌هایی را بە دنبال آورد. آنچە کلیدی و مهم است و می‌تواند بە بهترین نحو خواست مردم کە در اینجا خواست ملت کُرد می‌باشد تأکید بر شناسایی حق تعین سرنوشت و بە انجام رساندن رفراندم است کە در آن ملت بە بهترین شیوە‌ی ممکن خواست خود را بە انجام برسانند. تاکید بر فدرالیسم و ارائە‌ی آن بە عنوان تنها و آخرین راەحل مسیر را بر ارادە‌ی واقعی مردم می‌بندد. بدون شک احزاب می‌توانند بر مبنای حق تعین سرنوشت بر فدرالیسم و یا هر گونەی دیگری از خودمختاری تأکید کردە و آن را بە عنوان برنامەی خود ارائە دهند، اما در نهایت این ملت کُرد است کە نحوە‌ی این حق را در قالب یک دولت- ملت مستقل، واحد خودمختار و یا هر شکل دیگری بە مرحلە‌ی ظهور می‌رساند.
کمپین دفاع از ھویت ملی و حق تعین سرنوشت
٢٤/١١/٢٠١٢
سازمان حقوق بشر کُردستان_ اروپا، ھیوا پناھی، کمال حاج محمدی، جھانگیر عبداللھی، آسو پیروتی، امید حسینی، فواد فتاحی، میدیا بایزیدپور، محمود شریفی، توران زندی، محمد محمدی، شلیر شبلی، ھیمن آژند، علی قادری، شھین بایزیدپور،گلاویژ ماوارانی، شورش بھروزی، سمکو عثمانی، عمار گلی، یاسر گلی، عامر گلی، امیر بابکری، محمد رشیدی، مراد احمدی، سورکیو زکی، سوران شیرزاد، داود آزادفر، آوات مولانی، مجید عبداللە پور، شاھو حسینی، ھیوا محمد رش، علی شھدی، سیاوش گودرزی، محمد امین حمزە، پرویز محمدی، رحمان ونوس، جمال نجاری، سعید ساعدی، محمد خسروی، فرشید محمدی، فھیم حبیبی، عزیز جمیپور، علی ندازر، کمال آفرین، جمشید بھرامی، بھرام مرادی، محمد فروتن، شاخوان عزیزی، شورش سلطانی، آلان کاموس، آسو بوکانی، رحمان ونوس، کامبیز مصطفی زادە، سلطان دایمە، آسو خباط، قادر محمد گل، نچیروان خسروی، بھزاد نقیب، امین خوالە، امیر سجادی، آرش پناھجو، عارف نادری، آریتما محمدی، آیدین گلی، آزاد رضایی، شاھو بیگیزادە، بھزاد خوشحالی، گارسیا نور بوزا، ھادی فرجی، ھیمن الانی، جمیل احمدی، کاروان مھابادی، محسن کریم‌زادە، مرتضی ناصرزادە، نوید محمدی، پیشوا علی‌پور، ربین رحمانی، سیروان صالح‌زادە، ویرونیکا گومز، وریا تاسە، وریا صالح زادە، محمد الیاسی، دیلان سیدی، اوین امیری، ھیما بیشەای، آرام ماد، مجید علی‌پور، فواد رضویی، انصار صالحی، ادریس امینی، ھلو جانانی، ناصر احمدپور، ھیوا آذری، ھلگورد ایلامی، سامان جیان، علی ایلامی، سیامک وکیلی، یادگار یونسی، ھیوا کوردستانی، سامان فقی‌نەبی، شیرکو جھانی اصل، مزدک فتحی، مسعود فتحی، مھدی قرەداغی، دلیر اسکندری، شاخوان عبدی‌پور، رسول رسولزادە، فخردین آمدیان، صباح سعدی، ژیان صادقی، شھرام کمانگر، عبداللە حسن زادە، طاھر قاسمی، مریوان کوردستانی، محمد چاوشین، محمد ویسی، جعفر بابلی، محمد احمدپور، فراز فرزین، کاوە روژھلات، فرزاد بختیاری، وریا صالح زادە، مھدی سربازی، علی بالکی، ھیوا زکریایی، ھلالە قاضیف دیلان سعیدی، احمد صفا، فرشاد نوری، ناھید رشیدیان، محمد خسروی، آرام شوانیف حکیم تمیل، حامد میلی، جعفر نصرالدین، حسن صالحی، یوسف رحمانی، محمد احمدی، اسماعیل امین عشایری، خالق شریفی، یوسف رحمانی، سرکوت بھرامی، سلطان دیمە کویە، آرام محمدیان، امید ساجدی، کبیر مرادخان، شورش ھلگورد، آزاد مکری، جمشید آریانا، آزاد محمدزادە،کاوە محمدیان، صابر عبداللە زادە،آزاد کوردی، نژاد صلاحی، فرزاد بختیاری، مصطفی مصطفی زادە، محمد خادمیانی، فرشاد ابراھیمی،ساکار عبداللە‌زادە، کاوە سور، ژیلوان حسن‌پور، کریم شیخانی، قادر حسینی، کاردو کاوە، کاوە روژھەلات، آزاد حسین‌زادە، گلالە کمانگر، حامد اھورا، جواد حیدری، علی قادری، امید مصطفی پور، ھیرو مولودی، فاروق کریمی، طاھا حسنیانی، ژیکان آلانی، دلیر اسکندری، نزار کویستانی، شرارە ایرانی، سرور شباھنگ، یوسف رحمانی، کیوان شیرزاد، پروین شکوری، فتاح باریکی، شاھو بیگیزادە، دلاور رحیمی، سھراب رحمتی، ناصر فتحی، جمشید آریانا، داود غفاری، بختیار درویشی، کامبیز مصطفایی، آرام ابراھیم خاص، شاناز قۆرآنی، ابراھیم خضری، افسانە بھشتی زادە، جعفر بابولی، چیا عبداللە پور، علی رازدار، ابراهیم خضری، حسین حسن زاده، سارو خسروی، آرش زمانی، محمد فه‌قی عه‌لی، اسماعیل حسین پور، امیر صالح پور، هیمن بایزیدی، سیروان پوراحمدی، سوران پوراحمدی، نامو رستم زاده، نیما قوربانی، محمد سید ابراهیمی، شهناز غلامی، زینب ایلخانی، سیمین نسراللهی، محمد جمشیدی، تابان سكایا، ابراهیم خضری، خالق منافی، بهزاد نقیب، فخردین عمیدیان، دانا رستمی، تاهیر پورده، په‌رویز محمدی، ریبوار كریمی، تیمور محمدی، الان كاموس، سركوت بهرامی، عزیز تاجیک، مهدی سربازی، بهنام یونسی، محمد جمشیدی، سلام علی پور، هاوری مولودی، روژان رۆژهه‌ڵاتی كوردستان، انور عباسی، روزه‌حسین پناهی
در این بیانیه ضمن قدردانی از دستاوردهای احزاب و جریانهای سیاسی کُرد در عرصه‌ی مبارزات سیاسی و دفاع از مبارزات مشروع ملت کُرد به موانع و مشکلاتی که بر سر راه مبارزات ملت کُرد وجود دارد اشاره و از احزاب و جریانهای سیاسی خواسته شده است که برای رفع این موانع و مشکلات تلاش و بازخوانی جدیدی از مفاهیم موجود در عرصه‌ی سیاسی و مبارزاتی داشته باشند.
متن کامل بیانیه‌ی شماره ٢ که به آژانس کُردپا ارسال گردیده، عیناً در پی‌می‌آید:
حق تعیین سرنوشت و بە رسمیت شناختن ملت کُرد بە عنوان یک واحد ملی پیش شرط ھر گونە مذاکرە و گفتگویی است
با توجە بە اتفاقات و مباحثی کە در جریان کنفرانس پراگ اتفاق افتاد و بحث‌ھا و انتقادات فراوانی را از سوی فعالان سیاسی و مدنی بە دنبال آورد، ما را بر آن داشت کە اعتراضات خود را در قالب یک کمپین کە با استقبال گستردە‌ی فعالین سیاسی و مدنی نیز ھمراە شد رو بە احزاب سیاسی کُرد اعلام کنیم. بدون شک ھدف از این اعتراضات و انتقادھا عناد و یا دشمنی با احزاب سیاسی کُرد نبودە و نیست. احزاب و جریان‌ھای سیاسی کُرد در عرصە‌ی مبارزات سیاسی و دفاع از مبارزات مشروع ملت کُرد بی‌گمان دست آوردھایی‌داشتە و قابل احترامند، ولی آنچە مشھود بودە و ھر از گاھی خود را نمایان می‌سازد و می‌توان گفت تا بە حال ھزینەھای زیادی برای جنبش ملی کُرد بە ھمراە داشتە است نبود برنامەای مشخص و مدون، بی‌توجھی بە واقعیت‌ھای جامعە کُردستان و نبود درک و شناخت کافی از آن، ھمچنین نبود انسجام این جریان‌ھا در قالب یک جبھە‌ی واحد کە در سال‌ھای اخیر بە این پیچیدگی‌ھا و عدم تفاھم جریان‌ھای سیاسی دامن زدە و بار ھزینەھا و خسارت‌ھا را دوچندان کردە است.
برای رفع این موانع و مشکلات و رسیدن بە برنامەای مدون و فراگیر ملی نیازمند بازخوانی مفاھیم موجود در عرصە‌ی سیاسی و مبارزاتی ھستیم بە گونەای کە با پلاتفرمی مشخص و شفاف در مسیر پیشبرد اھداف ملی خود گام نھیم. برای این مھم لازم است مفاھیم مطرح در فضای سیاسی کُردستان و ایران را واکاویی کردە و با مبنا قرار دادن تعاریف شفاف و فراگیر در جھت رسیدن بە خواستەھا و اھداف خود وارد کارزار سیاسی شویم. توجە و اصرار و اولیت دادن بە این موارد کە در ادامە‌ی بە آنھا اشارە می‌شود در تعامل با ایرانیان الزامیست.
١- شناسایی و بە رسمیت شاختن واحدهای ملی:
سرزمینی کە امروزە ایران نامیدە می‌شود ازلی نبودە و نخواهد بود. این واحد جغرافیایی متشکل از گروه‌های ملی و زبانی است کە هر کدام جغرافیای مشخص بە خود دارند. بە موازات دگرگونی‌هایی کە تا بە حال اتفاق افتادە، این واحد و منطقە‌ی جغرافیایی هموارە با تغیرات گستردەای روبه‌رو بودە و در ادواری خاص بزرگ یا کوچک شدە است. گام اول جهت تفاهم و حرکت در مسیر دمکراسی اعتراف بە این پدیدە و شناسایی این واحدهای ملی و مبنا قرار دادن آن است. هویت ایرانی و صحبت از وجود ملتی بە نام ایران و مبنا قرار دادن تمامیت ارضی و تبدیل آن بە امری قدسی در تضاد کامل با مفاهیم جهانشمول بشردوستانە است و در ضدیت کامل با منشور حقوق‌بشر کە یکی از گرانبهاترین دستاوردهای بشری است می‌باشد. نمونەهای آن کە خسارت‌های جبران‌ناپذیری را بە بار آورد می‌توان در جنگ بین‌الملل دوم در ایتالیای فاشیستی و آلمان نازی مشاهدە کرد.
٢- حق تعیین سرنوشت و بە رسمیت شناختن آن:
تعيين سرنوشت، حقی است بنيادی كه بدون آن ساير حقوق نمی‌توانند به طور كامل متحقق شوند؛ تعيين سرنوشت فقط يك اصل نيست، بلكه مهم‌ترين حق درميان حقوق بشر است و پيش‌شرطی است برای اعمال همه‌ی حقوق و آزادی‌های فردی\". با توجە بە این تعریف کە تعریفی جهان شمول است لازم است ملت کُرد و نمایندگان آن کە احزاب، جریانهای سیاسی و فعالین سیاسی و مدنی مستقل هستند آن را مبنای هرگونە کار سیاسی مشترک قرار دهند. پذیرفتن این اصل خود می‌تواند بە حل بسیاری از مشکلات یاری رساند، بدون پذیرفتن آن صحبت از دمکراسی و پایبند بود بە مبانی حقوق‌بشر سخنی گزاف بیش نیست.
٣- رفراندوم و مراجعە بە آرای عمومی:
اصل و اساس هر گونە حاکمیتی ارادە و خواست مردم است کە بهترین شیوە‌ی دستیابی بە آن در مراجعە بە آرای عمومی است کە در آن مردم و یا ملت بر سرنوشت خود صحە گذاشتە و تکلیف را مشخص می‌کند. در رابطە با خواست ملت کُرد و نهادینە کردن آن لازم است جریان‌ها و احزاب سیاسی کُرد بر اصل حق تعین سرنوشت از مجرای مراجعە بە آرای عمومی و انجام یک رفراندوم تأکید کنند. در رابطە با رفراندوم کە ایرانیان آن را منوط بە انتخابات آزاد و سراسری می‌کنند اشکالی جدی وجود دارد، با پذیرفتن واحدهای ملی و اصل حق تعین سرنوشت، این واحدهای ملی در جغرافیای مشخص خود هستند کە در رابطە با سرنوشت خود تصمیم‌گیری می‌کنند و انجام چنین رفراندومی در عرصەای سراسری بی‌معنا و بی‌مفهوم است، نە این کە کل جغرافیای یک کشور در مورد سرنوشت منطەای خاص شرکت کنند کە نمونەهای آن را در کوزوو، سودان جنوبی و در حاضر در اسکاتلند و کبک و کاتالان مشاهدە می‌کنیم.
فدرالسیم : فدرالیسم اساسا شیوەای از مدیریت است کە در آن حاکمیت برای ادارە کشور از آن استفادە می‌کند، بدون شک این شیوە‌ی حکومتی در مقایسە با دیگر شیوەهای مدیریت از مزایای بیشتری برخوردار بودە و امکان دخالت بیشتر مردم را در ادارە‌ی جامعە و سرنوشت خود فراهم می‌آورد، اما الزاماً حق تعین سرنوشت و خواست مردم از آن استنباط نمی‌شود.
تأکید و مراجعە دادن خواست مردم تنها و تنها بە این گذارە، خطایی نابخشودنی است و امکان دارد خسارت‌هایی را بە دنبال آورد. آنچە کلیدی و مهم است و می‌تواند بە بهترین نحو خواست مردم کە در اینجا خواست ملت کُرد می‌باشد تأکید بر شناسایی حق تعین سرنوشت و بە انجام رساندن رفراندم است کە در آن ملت بە بهترین شیوە‌ی ممکن خواست خود را بە انجام برسانند. تاکید بر فدرالیسم و ارائە‌ی آن بە عنوان تنها و آخرین راەحل مسیر را بر ارادە‌ی واقعی مردم می‌بندد. بدون شک احزاب می‌توانند بر مبنای حق تعین سرنوشت بر فدرالیسم و یا هر گونەی دیگری از خودمختاری تأکید کردە و آن را بە عنوان برنامەی خود ارائە دهند، اما در نهایت این ملت کُرد است کە نحوە‌ی این حق را در قالب یک دولت- ملت مستقل، واحد خودمختار و یا هر شکل دیگری بە مرحلە‌ی ظهور می‌رساند.
کمپین دفاع از ھویت ملی و حق تعین سرنوشت
٢٤/١١/٢٠١٢
سازمان حقوق بشر کُردستان_ اروپا، ھیوا پناھی، کمال حاج محمدی، جھانگیر عبداللھی، آسو پیروتی، امید حسینی، فواد فتاحی، میدیا بایزیدپور، محمود شریفی، توران زندی، محمد محمدی، شلیر شبلی، ھیمن آژند، علی قادری، شھین بایزیدپور،گلاویژ ماوارانی، شورش بھروزی، سمکو عثمانی، عمار گلی، یاسر گلی، عامر گلی، امیر بابکری، محمد رشیدی، مراد احمدی، سورکیو زکی، سوران شیرزاد، داود آزادفر، آوات مولانی، مجید عبداللە پور، شاھو حسینی، ھیوا محمد رش، علی شھدی، سیاوش گودرزی، محمد امین حمزە، پرویز محمدی، رحمان ونوس، جمال نجاری، سعید ساعدی، محمد خسروی، فرشید محمدی، فھیم حبیبی، عزیز جمیپور، علی ندازر، کمال آفرین، جمشید بھرامی، بھرام مرادی، محمد فروتن، شاخوان عزیزی، شورش سلطانی، آلان کاموس، آسو بوکانی، رحمان ونوس، کامبیز مصطفی زادە، سلطان دایمە، آسو خباط، قادر محمد گل، نچیروان خسروی، بھزاد نقیب، امین خوالە، امیر سجادی، آرش پناھجو، عارف نادری، آریتما محمدی، آیدین گلی، آزاد رضایی، شاھو بیگیزادە، بھزاد خوشحالی، گارسیا نور بوزا، ھادی فرجی، ھیمن الانی، جمیل احمدی، کاروان مھابادی، محسن کریم‌زادە، مرتضی ناصرزادە، نوید محمدی، پیشوا علی‌پور، ربین رحمانی، سیروان صالح‌زادە، ویرونیکا گومز، وریا تاسە، وریا صالح زادە، محمد الیاسی، دیلان سیدی، اوین امیری، ھیما بیشەای، آرام ماد، مجید علی‌پور، فواد رضویی، انصار صالحی، ادریس امینی، ھلو جانانی، ناصر احمدپور، ھیوا آذری، ھلگورد ایلامی، سامان جیان، علی ایلامی، سیامک وکیلی، یادگار یونسی، ھیوا کوردستانی، سامان فقی‌نەبی، شیرکو جھانی اصل، مزدک فتحی، مسعود فتحی، مھدی قرەداغی، دلیر اسکندری، شاخوان عبدی‌پور، رسول رسولزادە، فخردین آمدیان، صباح سعدی، ژیان صادقی، شھرام کمانگر، عبداللە حسن زادە، طاھر قاسمی، مریوان کوردستانی، محمد چاوشین، محمد ویسی، جعفر بابلی، محمد احمدپور، فراز فرزین، کاوە روژھلات، فرزاد بختیاری، وریا صالح زادە، مھدی سربازی، علی بالکی، ھیوا زکریایی، ھلالە قاضیف دیلان سعیدی، احمد صفا، فرشاد نوری، ناھید رشیدیان، محمد خسروی، آرام شوانیف حکیم تمیل، حامد میلی، جعفر نصرالدین، حسن صالحی، یوسف رحمانی، محمد احمدی، اسماعیل امین عشایری، خالق شریفی، یوسف رحمانی، سرکوت بھرامی، سلطان دیمە کویە، آرام محمدیان، امید ساجدی، کبیر مرادخان، شورش ھلگورد، آزاد مکری، جمشید آریانا، آزاد محمدزادە،کاوە محمدیان، صابر عبداللە زادە،آزاد کوردی، نژاد صلاحی، فرزاد بختیاری، مصطفی مصطفی زادە، محمد خادمیانی، فرشاد ابراھیمی،ساکار عبداللە‌زادە، کاوە سور، ژیلوان حسن‌پور، کریم شیخانی، قادر حسینی، کاردو کاوە، کاوە روژھەلات، آزاد حسین‌زادە، گلالە کمانگر، حامد اھورا، جواد حیدری، علی قادری، امید مصطفی پور، ھیرو مولودی، فاروق کریمی، طاھا حسنیانی، ژیکان آلانی، دلیر اسکندری، نزار کویستانی، شرارە ایرانی، سرور شباھنگ، یوسف رحمانی، کیوان شیرزاد، پروین شکوری، فتاح باریکی، شاھو بیگیزادە، دلاور رحیمی، سھراب رحمتی، ناصر فتحی، جمشید آریانا، داود غفاری، بختیار درویشی، کامبیز مصطفایی، آرام ابراھیم خاص، شاناز قۆرآنی، ابراھیم خضری، افسانە بھشتی زادە، جعفر بابولی، چیا عبداللە پور، علی رازدار، ابراهیم خضری، حسین حسن زاده، سارو خسروی، آرش زمانی، محمد فه‌قی عه‌لی، اسماعیل حسین پور، امیر صالح پور، هیمن بایزیدی، سیروان پوراحمدی، سوران پوراحمدی، نامو رستم زاده، نیما قوربانی، محمد سید ابراهیمی، شهناز غلامی، زینب ایلخانی، سیمین نسراللهی، محمد جمشیدی، تابان سكایا، ابراهیم خضری، خالق منافی، بهزاد نقیب، فخردین عمیدیان، دانا رستمی، تاهیر پورده، په‌رویز محمدی، ریبوار كریمی، تیمور محمدی، الان كاموس، سركوت بهرامی، عزیز تاجیک، مهدی سربازی، بهنام یونسی، محمد جمشیدی، سلام علی پور، هاوری مولودی، روژان رۆژهه‌ڵاتی كوردستان، انور عباسی، روزه‌حسین پناهی
