انتخابات ریاست‌جمهوری ایران و موضع کُردها (١)

آژانس کُردپا: اواخر این هفته، ١٢همین دور انتخابات ریاست‌جمهوری و پنجمین دور انتخابات شورای شهر و روستا در ایران برگزار خواهد شد.

در این رابطه تا کنون شش حزب و جناح سیاسی کوردستان سیاست بایکوت و تحریم انتخابات را در پیش گرفتەاند و مستقیما از مردم خواستەاند که در این انتخابات شرکت نکرده و آنرا تحریم کنند.

آژانس کُردپا با تعدادی از شخصیت‌های سیاسی در باب این انتخابات مصاحبەهایی را انجام داده است که متن این گفتگوها را منتشر می‌کند.

اولین مصاحبه با عرفان رهنمون، تحلیل‌گر سیاسی ساکن کشور نروژ می‌باشد.

بایکوت انتخابات از سوی شش حزب و جناح کردستان ایران، چه تاثیر تعین‌کنندەای می‌تواند بر مشارکت یا عدم مشارکت کردها در این انتخابات داشته باشد؟

اینکه شش حزب و جناح کردستان به صورت مشترک و یکصدا نمایش مضحک و بی‌معنای به اصطلاح انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای رژیم فاشیستی-مذهبی ایران را بایکورت کردەاند را ضروری و بجا می‌بینم که از سویی نشاندهنده موضع مشترک جناح‌های مختلف جنبش کردی در این رابطه است و از سوی دیگر، پایان توهم برخی از احزاب کردستان است که بر این باور بودند که از طریق اصلاح و حمایت از جناح به اصطلاح \"میانەرو\"ی رژیم، جنبش آزادیخواهی ایران می‌تواند به پیروزی دست یابد.

دربارەی تاثیرگذاری تحریم انتخابات از سوی احزاب سیاسی کردستان می‌توانم بگویم که تاثیر خود را خواهد داشت اما حدود و میزان این تاثیرگذاری هنوز مشخص نیست و باید منتظر نتایج انتخابات ماند. البته نباید این امر را نیز فراموش بکینم که حتا اگر همه مردم کردستان نیز در این انتخابات شرکت نکنند، رژیم می‌تواند در آمار میزان شرکت کنندگان دست برده و آنرا تحریف کند. چرا که در این انتخابات هیچ ناظر بی‌طرفی، وظیفه نظارت بر آن را ندارد و از اینرو دست حکومت برای انجام هرگونه تحریف و اعلام نتایج دروغین باز است. حتا اگر ١٠٠درصد مردم ایران و کردستان نیز به رژیم رای بدهند، هیچ چیزی از این واقعیت نمی‌کاهد که این رژیم، مستبد و ضدبشری و فاقد هرگونه مشروعیتی‌ست، چراکه \"مشروعیت\" پیش از آنکه از رای مردم نشات بگیرد، پرنسیپی \"اخلاقی\"‌ست و به نظر من هیچ چیزی نمی‌تواند مشروعیت داشته باشد اگر اخلاقی نباشد و با حقوق بشر و حقوق طبیعی هماهنگ و همراه نباشد.

آیا بایکوت کردن می‌تواند نوعی \"سیاست کردن\" در شرایط امروز ایران باشد؟

بایکوت و تحریم انتخابات غیردمکراتیک در نوع خود به معنای آزادیخواهی و هوشیاری و آگاهی‌ست. به بیان دیگر، استبداد و دیکتاتوری، مستقیما محصول \"ناآگاهی\" و عدم شناخت حقوق بشر و اساسی و طبیعی‌ست. سیستم بردەداری، مستقیما حاصل \"اخلاق بردگی‌\"ست. تا انسان برده‌صفت وجود نداشته باشد، بردەداری نیز وجود نخواهد داشت. پس تحریم نمایش مضحک و بی‌معنای جمهوری اعدام، در نوع خود گونەای از سیاست کردن است و نشاندهندەی احترام به انسان و انسانیت است.

کاندیداهای هر دو جناح حکومت \"اصولگرا و اصلاح‌طلب\" بر مبنای چه اهداف و تحلیلی در انتخابات شرکت می‌کنند؟

جمهوری اسلامی از دو جناح چپ – میانەروی امروز - و اصولگرا تشکیل شدە است که تاریخچەی این دو به درازای عمر رژیم اسلامی ایران است و چهار کاندیداتور انتخابات پیش‌روی ریاست‌جمهوری، نمایندگی این دو بال اصلی رژیم الیگارشی آخوندی را برعهده دارند. اما این موضوع که از هر دو بال، ٢ کاندید در این انتخابات شرکت کردەاند به اعتقاد صاحب‌نظران سیاسی، نوعی تاکتیک است و در واقع رئیسی و روحانی کاندیداهای اصلی و آن ٢ کاندید دیگر تنها برای حمایت از این دو وارد صحنه شدەاند. احتمال آن وجود دارد که طی روزهای آینده آن دو کاندیدای فرعی به نفع کاندیداهای اصلی از انتخابات کنارەگیری کنند. اگر هم کنارەگیری نکنند پیش‌بینی می‌شود که روحانی و رئیسی به دور دوم بروند یا روحانی در همان مرحلەی اول حدنصاب رای را بیاورد.

تمام این محاسبات به این امر بستگی دارد که آیا خامنەای به نفع رئیسی دستور تقلب و تحریف را می‌دهد یا نه.