RMMK: فعالیت سیاسی و فرهنگی در کُردستان با توجیهات قضایی ـ امنیتی سرکوب میشود
15:00 - 5 فروردین 1393
آژانس کُردپا: یکی از مسئولان سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان در نامهای سرگشاده به احمد شهید، گزارش اخیر وی را \"منعکسکننده و دربرگیرندهی واقعیت سیستماتیک نقض حقوقبشر\" در مناطق کُردنشین ایران ندانست.
در این نامه، به سرکوبها، ممنوعیتها و برخوردهای حذفی ـ امنیتی سه دههی گذشته اشاره شده و از عدم پوشش گزارشات نهادهای نظارتی و حقوق بشری همچون سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان ابراز تأسف و نگرانی شده است.
نامهی سرگشاده به گزارشگر ویژهی حقوقبشر در امور ایران از سوی مسئول هیأت اجرایی سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان منتشر گردیده و نسخهای از آن در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته که متن کامل آن در پی میآید:
پیشاپیش از زحمات جنابعالی بابت تهیه و آمادهسازی گزارش نقض حقوقبشر در ایران و ارائهی آن به شورای حقوقبشر ملل متحد تشکر نموده و با قدردانی از تلاشها و پیگیریهای چند ساله اخیر شما در دفاع از حقوقبشر در ایران و با اذعان به فقدان منابع اطلاعاتی معتبر و بیطرف و محدودیتها و مشکلات قابل درک فرا روی شما در این خصوص، لازم است اعلام نمایم که گزارش اخیرتان به عنوان گزارشگر ویژهی حقوق بشر در امور ایران دربرگیرنده و منعکس کنندهی تمامی واقعیتهای مربوط به آنچه که نقض گسترده و سيستماتيک حقوقبشر در کُردستان (ایالتهای کُردنشین ایران) چه مسائل مربوط به گذشته و پیامدها و استمرار آن و چه وضعیت كنونی نبوده و نمیباشد.
متأسفانه در این گزارش نیز همچون گزارشهای گذشته و یا سایر موارد مشابه حقایق مربوط به حقوقبشر و نقض آن در کُردستان پنهان و مغفول مانده است. تبعیض و آپارتاید در اشکال مختلف آن علیه اقوام و ملیتها در ایران بویژه علیه مردم کُرد حتی در ارائه اطلاعات مربوط به نقض حقوقبشر به جنابعالی به عنوان گزارشگر عالی حقوقبشر سازمان ملل در امور ایران تمامی ندارد.
به نظر ما رفتار تبعیض آمیز و اینگونه نواقص و کاستیهای گزارش را نه متوجه شخص شما بلكه متوجه افراد و گروههای ارائه دهندهی اطلاعات اولیه و برخی منابع نه چندان بیطرف است. در هر حال ضروری میدانم این واقعیت را به اطلاع آن جناب برسانم که مردم کُرد به عنوان یکی از ملیتهای در اقلیت با جمعیتی برابر با دوازده تا پانزده درصد جمعیت کل ايران حداقل در طول سه دهه و نیم گذشته حقوق، آزادی و کرامت انسانیشان مداوماً آماج شدیدترین حملات بوده و بیشترین تلفات جانی و مالی را متحمل شدند. در جریان سرکوب جنبش خودمختاریطلبی مردم کُردستان در دهه هشتاد میلادی حدود ده هزار نفر از مردم ایالتهای کُردنشین توسط دولت ايران کشته شده و هزاران نفر نیز دستگیر و زندانی و شکنجه و صدها نفر از آنها به جوخههای اعدام سپرده شدند و حتی در برخی دهکدههای کُردنشین نیروهای دولتی اقدام به قتلعام و کشتار جمعی زنان و کودکان میکردند.
در تمام سه دهه گذشته تاکنون، دولت تمامی احزاب و گروههای سیاسی کُرد را ممنوع از فعاليت نموده و مورد سرکوبی شدید قرار داده و هر نوع فعالیت سیاسی را برای مردم کُرد به مثابه جرمی غیرقابل بخشش و با مجازات سنگین ممنوع نموده است و اینگونه برخوردهای سخت و خشن تنها منحصر به احزاب و سازمانهای سیاسی نبوده بلکه در تمامی این سالها نهادها و انجمنهای مدنی و حقوقبشری و رسانهها و مطبوعات نیز با چنین رفتار و برخوردی مواجه بودهاند. سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان به عنوان نهاد مدنی و حقوقبشری کُردستان که فعالیتهای رسمی آن از آوریل ٢٠٠٥ آغاز شده مصون از سرکوب و برخوردهای حذفی و امنیتی نبوده است، آقای محمدصدیق کبودوند رئیس و بنیانگذار این سازمان هفت سال پیش به جرم تشکیل و اداره اين نهاد حقوقبشری به یازده سال حبس محکوم شد وی در پروندهای دیگر به عنوان مدیر مسئول هفتهنامه پیام مردم محکوم به یک سال حبس، پنج سال محرومیت از روزنامهنگاری و لغو پروانه انتشار روزنامه یادشده، گردیده است.ايشان بیش از ٨٢ ماه است كه پشت میلههای زندان درحال تحمل کیفر محکومیت ناعادلانه و غیرقانونی به سر میبرد.
همچنين بیش از ده نفر از اعضای سازمان طی این سالها با محکومیتهای مختلف از شش ماه تا پنج سال زندانی و برخی از آنها برای گریز از زندان ناچار به ترک کشور شدهاند.
متأسفانه امروز در کُردستان ایران هرگونه فعالیت سیاسی و فرهنگی شامل فعالیتهای هویتطلبانه، خودمختاریخواهی و دموکراسیطلبی با برچسب تجزیهطلبی و با توجیهات قضایی و امنیتی مورد سرکوب قرار گرفته است و اين افراد با محکومیتهای سنگین، حبس و زندان و اعدام مواجه میشوند بطوری که هم اکنون صدها زندانی کُرد که دهها نفر از آنها محکومیت اعدام دارند ،در زندانهای مختلف ايران به سر میبرند و این در حالی است که نهادهای نظارتی و حقوقبشری همچون سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان كه درصدد گزارشدهی چنین وضعیتی میباشند خود با سرکوب مواجه شدهاند و متاسفانه در گزارش اخیر شما هیچ اشارهای به این موضوعات نشده است.
ما امیدواریم جنابعالی به عنوان گزارشگر عالی حقوقبشر سازمان ملل متحد در امور ايران، موضوع نقض سیستماتیک حقوقبشر در کُردستان (ایالتهای کُردنشین) و ممنوعیت فعالیت احزاب و سازمانهای سیاسی، مدنی و حقوقبشری كُرد، مطبوعات و سرکوب آنها و همچنین موضوع زندانیان سیاسی كُرد و احكام اعدام آنها را مورد پیگیری جدی قرار داده و حداقل مصادیق بارز و با اهمیت آن را در گزارشهای دورهای و آتی ذکر و بیان نمائید.
با تشکر مجدد
مسئول هیات اجرایی سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان
امید بیگیزاده
سوم فروردين ١٣٩٣
در این نامه، به سرکوبها، ممنوعیتها و برخوردهای حذفی ـ امنیتی سه دههی گذشته اشاره شده و از عدم پوشش گزارشات نهادهای نظارتی و حقوق بشری همچون سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان ابراز تأسف و نگرانی شده است.
نامهی سرگشاده به گزارشگر ویژهی حقوقبشر در امور ایران از سوی مسئول هیأت اجرایی سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان منتشر گردیده و نسخهای از آن در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته که متن کامل آن در پی میآید:
پیشاپیش از زحمات جنابعالی بابت تهیه و آمادهسازی گزارش نقض حقوقبشر در ایران و ارائهی آن به شورای حقوقبشر ملل متحد تشکر نموده و با قدردانی از تلاشها و پیگیریهای چند ساله اخیر شما در دفاع از حقوقبشر در ایران و با اذعان به فقدان منابع اطلاعاتی معتبر و بیطرف و محدودیتها و مشکلات قابل درک فرا روی شما در این خصوص، لازم است اعلام نمایم که گزارش اخیرتان به عنوان گزارشگر ویژهی حقوق بشر در امور ایران دربرگیرنده و منعکس کنندهی تمامی واقعیتهای مربوط به آنچه که نقض گسترده و سيستماتيک حقوقبشر در کُردستان (ایالتهای کُردنشین ایران) چه مسائل مربوط به گذشته و پیامدها و استمرار آن و چه وضعیت كنونی نبوده و نمیباشد.
متأسفانه در این گزارش نیز همچون گزارشهای گذشته و یا سایر موارد مشابه حقایق مربوط به حقوقبشر و نقض آن در کُردستان پنهان و مغفول مانده است. تبعیض و آپارتاید در اشکال مختلف آن علیه اقوام و ملیتها در ایران بویژه علیه مردم کُرد حتی در ارائه اطلاعات مربوط به نقض حقوقبشر به جنابعالی به عنوان گزارشگر عالی حقوقبشر سازمان ملل در امور ایران تمامی ندارد.
به نظر ما رفتار تبعیض آمیز و اینگونه نواقص و کاستیهای گزارش را نه متوجه شخص شما بلكه متوجه افراد و گروههای ارائه دهندهی اطلاعات اولیه و برخی منابع نه چندان بیطرف است. در هر حال ضروری میدانم این واقعیت را به اطلاع آن جناب برسانم که مردم کُرد به عنوان یکی از ملیتهای در اقلیت با جمعیتی برابر با دوازده تا پانزده درصد جمعیت کل ايران حداقل در طول سه دهه و نیم گذشته حقوق، آزادی و کرامت انسانیشان مداوماً آماج شدیدترین حملات بوده و بیشترین تلفات جانی و مالی را متحمل شدند. در جریان سرکوب جنبش خودمختاریطلبی مردم کُردستان در دهه هشتاد میلادی حدود ده هزار نفر از مردم ایالتهای کُردنشین توسط دولت ايران کشته شده و هزاران نفر نیز دستگیر و زندانی و شکنجه و صدها نفر از آنها به جوخههای اعدام سپرده شدند و حتی در برخی دهکدههای کُردنشین نیروهای دولتی اقدام به قتلعام و کشتار جمعی زنان و کودکان میکردند.
در تمام سه دهه گذشته تاکنون، دولت تمامی احزاب و گروههای سیاسی کُرد را ممنوع از فعاليت نموده و مورد سرکوبی شدید قرار داده و هر نوع فعالیت سیاسی را برای مردم کُرد به مثابه جرمی غیرقابل بخشش و با مجازات سنگین ممنوع نموده است و اینگونه برخوردهای سخت و خشن تنها منحصر به احزاب و سازمانهای سیاسی نبوده بلکه در تمامی این سالها نهادها و انجمنهای مدنی و حقوقبشری و رسانهها و مطبوعات نیز با چنین رفتار و برخوردی مواجه بودهاند. سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان به عنوان نهاد مدنی و حقوقبشری کُردستان که فعالیتهای رسمی آن از آوریل ٢٠٠٥ آغاز شده مصون از سرکوب و برخوردهای حذفی و امنیتی نبوده است، آقای محمدصدیق کبودوند رئیس و بنیانگذار این سازمان هفت سال پیش به جرم تشکیل و اداره اين نهاد حقوقبشری به یازده سال حبس محکوم شد وی در پروندهای دیگر به عنوان مدیر مسئول هفتهنامه پیام مردم محکوم به یک سال حبس، پنج سال محرومیت از روزنامهنگاری و لغو پروانه انتشار روزنامه یادشده، گردیده است.ايشان بیش از ٨٢ ماه است كه پشت میلههای زندان درحال تحمل کیفر محکومیت ناعادلانه و غیرقانونی به سر میبرد.
همچنين بیش از ده نفر از اعضای سازمان طی این سالها با محکومیتهای مختلف از شش ماه تا پنج سال زندانی و برخی از آنها برای گریز از زندان ناچار به ترک کشور شدهاند.
متأسفانه امروز در کُردستان ایران هرگونه فعالیت سیاسی و فرهنگی شامل فعالیتهای هویتطلبانه، خودمختاریخواهی و دموکراسیطلبی با برچسب تجزیهطلبی و با توجیهات قضایی و امنیتی مورد سرکوب قرار گرفته است و اين افراد با محکومیتهای سنگین، حبس و زندان و اعدام مواجه میشوند بطوری که هم اکنون صدها زندانی کُرد که دهها نفر از آنها محکومیت اعدام دارند ،در زندانهای مختلف ايران به سر میبرند و این در حالی است که نهادهای نظارتی و حقوقبشری همچون سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان كه درصدد گزارشدهی چنین وضعیتی میباشند خود با سرکوب مواجه شدهاند و متاسفانه در گزارش اخیر شما هیچ اشارهای به این موضوعات نشده است.
ما امیدواریم جنابعالی به عنوان گزارشگر عالی حقوقبشر سازمان ملل متحد در امور ايران، موضوع نقض سیستماتیک حقوقبشر در کُردستان (ایالتهای کُردنشین) و ممنوعیت فعالیت احزاب و سازمانهای سیاسی، مدنی و حقوقبشری كُرد، مطبوعات و سرکوب آنها و همچنین موضوع زندانیان سیاسی كُرد و احكام اعدام آنها را مورد پیگیری جدی قرار داده و حداقل مصادیق بارز و با اهمیت آن را در گزارشهای دورهای و آتی ذکر و بیان نمائید.
با تشکر مجدد
مسئول هیات اجرایی سازمان دفاع از حقوقبشر کُردستان
امید بیگیزاده
سوم فروردين ١٣٩٣