مقابل آتش‌افروزی‌های جمهوری اسلامی در ارومیه بایستیم

00:53 - 5 فروردین 1404

در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۴۰۳، مراسمی به مناسبت نوروز توسط شهروندان کُرد ارومیه در این شهر برگزار شد. در این مراسم، ده‌ها هزار نفر با روشن‌کردن آتش و رقص و پایکوبی، نوروز و آغاز سال نو را جشن گرفتند. چند روز بعد، در تاریخ ۲ فروردین ۱۴۰۴، هزاران نفر از شهروندان آذربایجانی در ارومیه طی یک مراسم حکومتی به مناسبت سالروز شهادت امام اول شیعیان، تظاهرات اعتراضی برگزار کردند که متاسفانه تحت تاثیر جریانات مذهبی و ناسیونالیست افراطی قرار گرفت. در جریان این مراسم که در حضور مقامات حکومتی و با حمایت نیروهای انتظامی برگزار شد، تعداد چشمگیری از شرکت‌کنندگان چماق در دست و «حیدر حیدر» گویان، شعارهایی سر دادند و پلاکاردهایی در دست داشتند که مصداق بارز نفرت‌پراکنی و کُردستیزی بودند.

برخی از تظاهرکنندگان که به‌صراحت وفاداری خود را به رهبر جمهوری اسلامی اعلام می‌کردند، شهروندان کُرد را به کشتار تهدید کردند. همچنین، تعدادی از آن‌ها تصاویر غلامرضا حسنی، امام جمعه و نماینده پیشین رهبر جمهوری اسلامی در ارومیه که به کُردستیزی و کُردکشی مشهور بود را حمل می‌کردند.

ما، سازمان‌های حقوق بشری کردستان و آذربایجان، با باور عمیق به همزیستی مسالمت‌آمیز میان مردمان با هرگونه تنوع و با تاکید بر دفاع از حقوق بنیادین همه افراد، از جمله حق برگزاری تجمعات سیاسی و آیین‌های فرهنگی و اجتماعی، هرگونه نفرت‌پراکنی، دیگرستیزی و تحریک به خشونت را، چنان‌که در مراسم دوم فروردین در ارومیه شاهد آن بودیم، به‌شدت محکوم می‌کنیم.

ما مخالفت قاطع خود را با هر اقدامی که موجب تهدید امنیت و آرامش بخشی از شهروندان شده و به ترویج یا تهدید به خشونت علیه دیگران بینجامد، اعلام می‌داریم. ارومیه، به‌عنوان شهری چندفرهنگی و چنداتنیکی، متعلق به همه ساکنان آن از جمله آذربایجانی‌ها، کُردها، ارمنی‌ها، آشوری‌ها و دیگر اهالی آن است. ما نسبت به هرگونه سوء‌استفاده از تفاوت‌های مذهبی، زبانی و اتنیکی توسط جمهوری اسلامی برای دامن‌زدن به تنش، تقابل و درگیری هشدار می‌دهیم و بر ضرورت حفظ همزیستی، احترام متقابل و صلح اجتماعی تأکید داریم.

بی‌تردید، مردم ارومیه و منطقه، فاجعه‌ی جنگ نقده در بهار ۱۳۵۸ را که در جریان آن شمار زیادی از شهروندان کُرد و آذرربایجانی کشته شدند، فراموش نکرده‌اند. جمهوری اسلامی، که به‌تازگی قدرت را در دست گرفته بود، از آن فاجعه برای بسیج نیرو، تعمیق شکاف‌های مذهبی و اتنیکی و بازتولید خشونت بهره‌برداری کامل کرد. نباید اجازه داد این حکومت که بقای خود را در ایجاد بحران و تفرقه می‌بیند، بار دیگر زمینه‌ساز فاجعه‌ای بزرگ‌تر شود.

ما، سازمان‌های حقوق بشری کردستان و آذربایجان، تمامی شهروندان ارومیه، همچنین احزاب سیاسی و تشکل‌های مدنی، صنفی و فرهنگی کردستان و آذربایجان را فرامی‌خوانیم که با تمام توان خود برای کاهش تنش‌ها در ارومیه تلاش کنند و در برابر توطئه‌های جمهوری اسلامی و تحریکات جریانات افراطی خشونت‌طلب، از هر جناح سیاسی و ایدئولوژیک، موضع‌گیری قاطعانه داشته باشند.

نباید اجازه داد که ارومیه به میدان زورآزمایی جریانات مذهبی و ناسیونالیست افراطی، بستر ترویج و تهدید به خشونت علیه شهروندان و عرصه‌ای برای نفرت‌پراکنی و تفرقه‌افکنی بدل شود.

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ)

جمعیت حقوق بشر کردستان - ژنو

شبکه حقوق بشر کردستان

سازمان حقوق بشری کُردپا