جامعه جهانی باید به سرکوب حق انتخاب و سلامت زنان در ایران اعتراض کند
کُردپا به همراه ۱۵ سازمان مدافع حقوق بشر دیگر، با انتشار بیانیهای از جامعه جهانی و فعالان حقوق بشر خواستند با محکوم کردن سیاستهای محدودکننده جنسی و باروری ایران متحد شوند و از طریق مجاری دیپلماتیک، خواستار لغو قوانین تبعیض آمیز شوند.
سازمان های امضاکننده این بیانیه تأکید کردند که حکومت ایران باید به استانداردهای بینالمللی بهداشت پایبند باشد و با سازمان ملل متحد همکاری کند تا دسترسی به مراقبتهای بهداشتی باروری برای زنان در بالاترین سطح تضمین شود.
متن کامل این بیانیه را در ادامه بخوانید:
در دهه گذشته، حکومت ایران تلاشهای خود را برای محدود کردن حقوق اساسی زنان، به ویژه در حوزه خودمختاری باروری، تشدید کرده است. این روند، الگوی گستردهتری را در داخل کشور نشان میدهد که در آن حقوق زنان با محدودیتهای مداوم و رو به افزایش مواجه است. دولت ایران با ادعای مقابله با کاهش نرخ رشد جمعیت، قوانین تبعیضآمیزی بیشتری را وضع کرده است که به شدت دسترسی به مراقبتهای بهداشتی حیاتی جنسی و باروری و خدمات تنظیم خانواده را محدود میکند. این اقدامات، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی را مجرم میکند و از زنان سلب خودمختاری تن میشود و تبعیض سیستماتیک را که اکنون به طور گسترده شناخته شده است، ادامه میدهد.
با توجه به قوانین تبعیض آمیز مداوم علیه مراقبتهای بهداشتی جنسی و باروری زنان و با الهام از آخرین گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر، "حقوق جنسی و باروری در ایران: مبارزه با قوانین محدودکننده و اعمال تبعیض آمیز"، که شامل گفتههای تأسف بار زنان و ارائه دهندگان خدمات مستقیما تحت تأثیر قرار گرفته است، سازمانهای امضاکننده این نامه خواستار اقدام قاطع بینالمللی برای رسیدگی به نقض سیستماتیک حقوق جنسی و باروری زنان در ایران هستند.
سازمانهای امضاکننده از جامعه جهانی میخواهند:
محکومیت فوری: جامعه جهانی و فعالان حقوق بشر باید با محکوم کردن سیاستهای محدودکننده جنسی و باروری ایران متحد شوند و از طریق مجاری دیپلماتیک، خواستار لغو قوانین تبعیض آمیز شوند.
تعامل با نهادهای بینالمللی / بین دولتی: با نهادهای بینالمللی و بین دولتی برای افزایش آگاهی و حمایت از اقدامات تعامل داشته باشید. بصورت ویژه ضروری است صندوق جمعیت ملل متحد (UNFPA) را بخاطر هدف آن که همانا تلاش برای دستیابی به تضمین دسترسی همگانی به سلامت و حقوق باروری و همینطور تنظیم خانواده است را مخاطب قرار دهید. از این نهادها و بطور خاص این تابع سازمان ملل بخواهید که در تمام تعاملات تحت برنامه کشوری صندوق جمعیت ملل متحد و برنامههای کاری مشترک ۲۰۲۴-۲۰۲۵ بین این صندوق و دولت جمهوری اسلامی ایران، بر لزوم لغو قوانین محدود کنندهای که سقط جنین را جرم انگاری میکند و مجازاتهایی را برای افرادی که به دنبال خدمات سقط جنین یا ارائه آن هستند، اعمال میکند، تأکید کند.
ابتکارات آموزشی: کمپینهای آگاهیرسانی برای به چالش کشیدن هنجارهایی که نابرابری جنسیتی را تداوم میبخشد، معرفی کنید. ضروری است اطمینان حاصل شود که این کمپینها به اتنیکها و جوامع اقلیت نیز برسد و از نظر زبانی فراگیر باشند و بدین ترتیب توزیع گستردهتر و به حداکثر رساندن تأثیر تحول آفرین آنها را تسهیل کنند.
نظارت و پاسخگویی: برای پاسخگو کردن ایران در قبال نقض حقوق زنان، به ویژه نقض حقوق جنسی و باروری، نظارت تخصصی را حفظ کنید. تلاش کنید تا افراد مستقیماً درگیر در نقض حقوق، از طریق اقدامات هدفمند در سراسر حوزههای قضایی مسئول شناخته شوند.
سازمانهای امضاکننده از جمهوری اسلامی ایران میخواهند:
حمایت از تنظیم خانواده: برنامههای جامع تنظیم خانواده را که شامل آموزش پیشگیری از بارداری، مراقبتهای بهداشتی قبل از تولد و بعد از زایمان و آموزش جامع زبانی برای توانمندسازی همه زنان در انتخابهای مراقبتهای بهداشتی باروری خود است، احیا کنید.
لغو قوانین محدود کننده: قوانین جرم انگاری سقط جنین را فوراً لغو کنید و دسترسی به خدمات سقط جنین ایمن و قانونی را تضمین کنید و همه اقدامات تنبیهی علیه ارائه دهندگان و موسسات خدمات بهداشتی را حذف کنید.
رعایت استانداردهای بین المللی بهداشت: تعهد به رعایت استانداردها و تعهدات بینالمللی بهداشت، از جمله حق سلامت، همانطور که در میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR) آمده است، را متعهد شوید.
مبارزه با تبعیض جنسیتی: گامهای ملموسی برای مقابله با تبعیض سیستماتیک جنسیتی و ارتقای برابری جنسیتی در همه حوزههای اجتماعی بردارید.
همکاری با سازمان ملل متحد: با سازوکارهای حقوق بشر سازمان ملل متحد تعامل داشته باشید و دسترسی بدون محدودیت به کشور را برای آنها فراهم کنید. این امر نه تنها امکان نظارت و گزارش جامع در مورد وضعیت موجود را فراهم میکند، بلکه به بهبود دسترسی به کمکهای بهداشتی و درمانی در زمینه سلامت جنسی و باروری و رسیدگی به چالشهای موجود نیز کمک میکند.
زنان ایرانی در مبارزه برای دستیابی به مراقبتهای بهداشتی باروری تنها مورد منحصر به فرد در جهان نیستند. با این حال، زنان ایرانی در کنار موانع موجود در دسترسی به مراقبتهای بهداشتی جنسی و باروری، با تبعیض سیستماتیک مواجه هستند که این وضعیت، جایگاه تبعیض آمیز آنها را در جامعه و قانون تداوم میبخشد و در نهایت زندگی آنها را به خطر میاندازد. ایران باید توصیهها را اجرا کند و اطمینان حاصل کند که همه شهروندان به سلامت بهتر جنسی و باروری دسترسی داشته باشند.
سازمانهای امضاکننده:
🔲 بنیاد عبدالرحمن برومند
🔲 انجمن حقوق بشر مردم آذربایجانی در ایران
🔲 کمپین فعالین بلوچ
🔲 حال وش
🔲 مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
🔲 دیدهبان حقوق بشر
🔲 هیرکانی
🔲 انجمن حقوق بشر کردستان – ژنو
🔲 سازمان حقوق بشری کُردپا
🔲 میان
🔲 اوترایت اینترنشنال
🔲 رسانک
🔲 بنیاد سیامک پورزند
🔲 توهرا
🔲 ائتلاف جهانی علیه شکنجه
🔲 كانون مبارزه با نژاد پرستى در ايران