با گذشت ۹ سال از اعدام حبیب و علی افشاری، زندانیان سیاسی کُرد اهل مهاباد، پیکر آنها همچنان دچار ناپدیدسازی قهری شده است
۹ سال پیش حبیب و علی افشاری، زندانیان سیاسی کُرد محکوم به اعدام بدون حق برخورداری از آخرین ملاقات با خانواده در زندان مرکزی ارومیه اعدام شدند. پیکر آنها بعد از اعدام به خانواده‌شان داده نشد و از آن زمان تاکنون پیکرشان دچار ناپدیدسازی قهری شده است.
رشید افشاری، برادر این زندانیان سیاسی اعدام شده در گفت‌وگو با کُردپا می‌گوید؛ روز جمعه یکم اسفند ۱۳۹۳ خبر اعدام برادرانمان به ما رسید و گفتند اعدام شده‌اند. در برگه گواهی فوت علی افشاری که به دست کُردپا رسیده است، تاریخ اعدام ۳۰ بهمن ۱۳۹۳ ذکر شده و علت مرگ «نامعلوم» ثبت شده است.
به گفته برادر این زندانیان سیاسی اعدام شده؛ علی و حبیب بدون حق برخورداری از آخرین ملاقات با خانواده اعدام شدند. نهادهای امنیتی حتی اجازه ندادند خانواده برایشان مراسم ختم برگزار کنند و مانع شدند؛ به‌همین دلیل مراسم ختم بزرگی از سوی مردم مهاباد برگزار شد، چرا که بیش از پنج تن از اعضای خانواده افشاری بازداشت شده بودند که علی و حبیب حکم اعدام داشتند و دیگر اعضای خانواده حکم حبس گرفته بودند. همین امر منجر به ادای احترام مردم مهاباد به این خانواده و دو برادر اعدام شده و برگزاری مراسم ختم از سوی آنان شده بود.
رشید افشاری، فعال سیاسی و برادر این دو زندانی سیاسی اعدام شده می‌افزاید؛ زمانی که خانواده‌ام بعد از چند روز برای تحویل وسایل شخصی عزیزانمان به زندان ارومیه مراجعه کردند، مسئولان گفتند باید شیرینی بیاورید و شیرینی پخش کنید؛ از دیگر سو برای هرکدام از اعدام‌شدگان در مقابل هزینه طناب دار، مبلغ ۵۳ هزار تومان از خانواده‌ام درخواست کردند که بایستی به حساب دولت واریز شود. در نهایت مسئولان حکومتی وجه نقد را از خانواده گرفتند و در داخل زندان «ولی افشاری» برادر این زندانیان را که همراه آنها بازداشت شده بود با کشیدن ریش مجبور کرده بودند، شیرینی پخش کند و سیاه نپوشد.
آقای رشید افشاری که خود در جریان بازداشت اعضای خانواده‌اش مجبور به خروج اجباری از ایران می‌شود، اشاره می‌کند که مادرش (ملکه شریفی) مدتی بعد اعدام برادرشان سکته قلبی می‌کند و جانش را از دست می‌دهد . پدرش نیز قبلا به‌خاطر کشته‌شدن یکی از برادرانشان به نام «محمدامین» به دست جمهوری اسلامی، در نتیجه غم و اندوه از دست دادن فرزندش دچار سرطان معده می‌شود و در نهایت جانش را از دست می‌دهد.
محمدامین افشاری در مورخه ۲ اسفند ۱۳۸۸ در یکی از روستاهای سردشت به دست جمهوری اسلامی کشته می‌شود.
علی افشاری شورجه، متولد دوم مرداد ۱٣۵۹، به همراه برادرش حبیب‌الله افشاری شورجه، متولد ۱۵ خرداد ۱۳۶۶، اهل روستای «گوگجلو حبیبله» از توابع شهر مهاباد؛ در اوایل سال ۱٣۹۰، توسط سپاه پاسداران و نیروهای وزارت اطلاعات در شهرهای بوکان و مهاباد بازداشت شدند.
رشید افشاری، فعال سیاسی و برادر این زندانیان اعدام‌شده می‌گوید؛ هنگامی که برادرانم بازداشت شدند تا شش ماه هیچ خبری از آنان نداشتیم و دچار ناپدیدسازی قهری شده بودند. همچنین تا یک سال و دو ماه خانواده‌مان از حق ملاقات با برادرانمان محروم بودند. آنها در بازداشتگاه‌های اداره اطلاعات بوکان، مهاباد و ارومیه به شدت تحت شکنجه قرار گرفته بودند.
در دی‌ماه ۱٣۹۰ دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام «محاربه از طریق فعالیت تبلیغی و عضویت در کومله» حبیب و علی افشاری را به اعدام محکوم کرد. حکم اعدام آنها در شهریورماه ۱٣۹۰، در شعبه ٣۲ دیوان عالی کشور تایید شد. سلطان افشاری و ولی افشاری دیگر برادران بازداشت‌شده نیز توسط دادگاه به اتهام «عضویت در کومله» به ۵ سال زندان محکوم شدند.
علی افشاری متأهل بوده و دارای یک فرزند دختر به نام «دیلان» است.
حبیب افشاری متأهل بوده و دارای یک فرزند دختر به نام «سکالا» است.
محمدامین افشاری متأهل بوده و دارای دو پسر به نام‌های «کاوه» و «کامیار» است.
تمامی این کودکان بعد از اعدام و کشته‌شدن پدرشان به دست جمهوری اسلامی زیر ۱۰ سال سن داشته‌اند.
تنظیم؛ اوین مصطفی‌زاده
