حکم اعدام چهار زندانی سیاسی کُرد اجرا شد
به گزارش میزان، رسانه رسمی قوه قضاییه ایران، صبح روز دوشنبه نهم بهمن‌ماه، حکم اعدام محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی، چهار زندانی سیاسی کُرد اجرا شد.
روز یکشنبه هشتم بهمن‌ماه، خانواده این چهار زندانی سیاسی کُرد پس از ۱۹ ماه بی‌خبری مطلق از سرنوشت فرزندانشان اجازه اولین و آخرین ملاقات با آنها را در زندان اوین یافتند و توانستند زنده فرزندانشان را ببیند.
این چهار زندانی سیاسی پس از ملاقات کوتاه با خانواده‌هایشان جهت اجرای حکم اعدام به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند.
در تاریخ بیست و هفتم شهریورماه ١٤٠٢، حکم اعدام این چهار زندانی سیاسی کُرد از سوی دادگاه انقلاب صادر و دیوان عالی کشور با رد فرجام‌خواهی این چهار زندانی سیاسی حکم اعدام آنها را تأیید کرده بود.
این چهار زندانی سیاسی توسط دادگاه انقلاب از بابت اتهام «همکاری با اسرائیل» در حکم «محاربه و افساد فی الارض» به اعدام، از بابت اتهام «تشکیل و مدیریت دسته با هدف برهم زدن امنیت کشور» به ١٠ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام «عضویت در حزب کومله کردستان ایران» به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بودند.
خانواده این چهار زندانی سیاسی با گذشت بیش از یک سال و نیم از بازداشت و ناپدیدسازی قهری در بی‌خبری مطلق از آنها، از صدور حکم اعدام برای آنان مطلع شدند.
مسعود شمس‌نژاد، وکیل چهار زندانی سیاسی کُرد، پس از ارجاع پرونده موکلینش به دیوان عالی کشور در صفحه ایکس خود اعلام کرد؛ «پس از ثبت درخواست اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور به وکالت از موکلین وفا آذربار، محمد فرامرزی، محسن مظلوم و پژمان فاتحی به دلیل عدم پیوست دادنامه‌های بدوی و فرجامی، درخواست مورد پذیرش واقع نشده است، عموما در پرونده‌های امنیتی دادنامه‌های صادره شده به وکلا تحویل نمی‌شود.»
این زندانیان دارای وکیل تسخیری بودند و تاکنون خانواده آنها نمی‌دانند این وکلا چه کسانی هستند و هیچگونه ارتباطی با خانواده‌ها نگرفته‌اند. خانواده‌ها آقای «مسعود شمس‌نژاد» وکیل پایه یک دادگستری را به عنوان وکیل فرزندانشان به نهادهای قضایی معرفی کردند، اما آقای شمس‌نژاد در طول یک سال و نیم گذشته نتوانسته پرونده را مشاهده کند و هیچگونه پاسخی از نهادهای قضایی دریافت کند.
محسن مظلوم اهل مهاباد، هژیر (محمد) فرامرزی اهل دهگلان از توابع سنندج، وفا آذربار اهل بوکان و پژمان فاتحی اهل کامیاران، چهار عضو حزب کومله کردستان ایران در اول مرداد ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در روستای «ینگجه» از توابع منطقه صومای ارومیه بازداشت شدند. در مدت یکسال و نیم گذشته خانواده‌ها از محل نگهداری و سرنوشت فرزندانشان هیچگونه اطلاعی نداشته‌اند و این زندانیان در تمام این مدت از حق دسترسی به وکیل، تماس و ملاقات با خانواده محروم بودند.
جمهوری اسلامی برای چندمین بار اقدام به پخش اعتراف اجباری از این زندانیان سیاسی کرد. در این فیلم اعتراف اجباری جمهوری اسلامی مدعی شده آنها «قصد انفجار در یکی از کارخانه‌های هواپیماسازی اصفهان را داشته‌اند». اما حزب کومله کردستان ایران شدیدا و قویا این ادعا و اتهامات جمهوری اسلامی در مورد اعضای خود را رد کرد و آن را دستاویزی برای سرکوب هرچه بیشتر کردستان و مبارزات مردم خصوصا در برحه زمانی اعتراضات گسترده در کردستان و ایران دانست.
