نهادهای امنیتی به خانواده پنج زندانی عقیدتی کُرد در خطر اعدام؛ سکوت کنید تا حداقل جنازه اعدام‌شدگان را تحویل بگیرید
به دنبال اجرای حکم اعدام قاسم آبسته و ایوب کریمی، دو زندانی عقیدتی کُرد در روزهای ۱۴ آبان و ۸ آذر ۱۴۰۲، خطر اجرای حکم اعدام دیگر هم‌پرونده‌های این دو زندانی با نام‌های انور خضری، کامران شیخه، خسرو بشارت، داوود عبداللهی و فرهاد سلیمی به شدت افزایش پیدا کرده است و خانواده‌های تمام این زندانیان اعدام شده و در خطر اعدام تحت فشار شدید نهادهای امنیتی هستند.
به‌گفته یک منبع مطلع به کُردپا؛ بعد از اجرای حکم اعدام قاسم آبسته و ایوب کریمی خانواده‌های انور خضری، کامران شیخه، خسرو بشارت، داوود عبداللهی و فرهاد سلیمی تحت فشار شدید نهادهای امنیتی قرار گرفته‌اند تا در مورد خطر اجرای حکم اعدام فرزندانشان سکوت کنند، در غیر این صورت از تحویل جنازه‌ها به خانواده‌های آنان خودداری می‌شود. فشارهای امنیتی علیه این خانواده‌ها به حدی بوده که در مراسم خاکسپاری ایوب کریمی با وجود حضور گسترده مردم، هیچگونه فیلم یا تصویری منتشر نشد تا حداقل خانواده‌ها بتوانند پیکر فرزندانشان را تحویل بگیرند.
فشار بر خانواده‌های این زندانیان تا جایی پیش رفته است که روزانه نهادهای امنیتی با برخی از خانواده‌ها تماس می‌گیرند و می‌گویند فرزندشان اعدام شده‌اند، اما وقتی خانواده‌ها به کرج مراجعه می‌کنند، به آنها گفته می‌شود، چنین چیزی رخ نداده است.
از دیگر سو خانواده قاسم آبسته و ایوب کریمی نیز تحت فشار شدید جهت سکوت در مورد اعدام فرزندانشان هستند. در همین رابطه دو روز قبل از اعدام ایوب کریمی، برادرش زکریا کریمی توسط نهادهای امنیتی در سردشت بازداشت و از سرنوشت او هیچگونه اطلاعی در دست نیست. این امر باعث شده خانواده کریمی در مورد اعدام ایوب کریمی جهت اطلاع از سرنوشت زکریا کریمی و اینکه نهادهای امنیتی بلایی سر او نیاورند، سکوت کنند. حتی خبر بازداشت زکریا کریمی ۴ روز بعد از بازداشت و توسط مردم رسانه‌ای شد.
سازمان حقوق بشری کُردپا، ضمن محکومیت اعدام دو زندانی عقیدتی کُرد با نام‌های قاسم آبسته و ایوب کریمی توسط جمهوری اسلامی ایران، خواستار فشار بیشتر جامعه بین‌المللی بر مقامات جمهوری اسلامی جهت لغو محکومیت اعدام دیگر متهمین این پرونده است.
این زندانیان عقیدتی در یک پرونده مشترک به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم شده‌اند. پس از ۱۴ سال حبس حکم اعدام قاسم آبسته و ایوب کریمی در ۱۴ آبان و ۸ آذر۱۴۰۲ در زندان قزلحصار کرج به اجرا درآمد و پنج زندانی دیگر در معرض خطر اعدام قرار دارند.
پروند این زندانیان در سال ۱۳۹۸، پس از قطعی شدن حکم اعدام به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد. همچنین در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۹۹، شعبه ۳۸ دیوان عالی کشور درخواست دادرسی این زندانیان عقیدتی محکوم به اعدام را رد کرده بود.
انور خضری، کامران شیخه، خسرو بشارت، داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته و ایوب کریمی در فاصله زمانی اواسط آذر تا اوایل بهمن ۱۳۸۸ در شهرهای سقز و مهاباد از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شدند. این ۷ زندانی عقیدتی به مدت چند ماه در این بازداشتگاه امنیتی برای انجام اعترافات اجباری مورد شکنجه جسمی و روحی قرار گرفتند.
با پایان دوران بازجویی در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه این ۷ زندانی عقیدتی به زندان اوین تهران منتقل و به مدت ۶ ماه نیز در سلول‌های انفرادی بندهای ۲۴۰، ۲۰۹ زندان اوین مورد بازجویی قرار گرفتند. در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۱ این زندانیان به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شدند.
اواخر اسفند ۱۳۹۴ جلسه دادگاه این ۷ زندانی به اتهاماتی همچون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» و «افساد فی‌الارض» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقسیه برگزار شد و در ۵ خرداد ۱۳۹۵ صدور حکم اعدام به صورت رسمی به آنها ابلاغ شد. بعد از اعتراض وکیل پرونده به این حکم، پرونده به دیوان عالی کشور ارجاع و اواخر سال ۱۳۹۵ این حکم نقض شد.
پس از ارجاع این پرونده به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، در خرداد ۱۳۹۷ این ۷ زندانی بار دیگر به اتهام «افساد فی الارض» به اعدام محکوم شدند. پس از اعتراض وکیل این پرونده به حکم صادره، پرونده به شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور ارجاع و در بهمن ۱۳۹۸ این حکم عینا تایید شد.
انور خضری، کامران شخه و خسرو بشارت در تیر ۱۳۹۸ در یک پرونده دیگر مجزا از سوی دادگاه تجدید نظر ارومیه به اتهام «قتل عمد» یک روحانی اهل سنت به نام عبدالرحیم تینا محاکمه شدند. بر اساس احکام صادره که در تیر ۱۳۹۹ به این زندانیان ابلاغ شد، انور خضری و خسرو بشارت به اتهام «مشارکت در قتل» هر کدام به ۱۰ سال حبس و کامران شیخه به اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس (اعدام) محکوم شدند.
این ۷ زندانی عقیدتی در مرداد سال‌جاری پس از تعطیلی و تخلیه زندان رجایی شهر کرج به زندان قزلحصار منتقل شدند.
تنظیم؛ اوین مصطفی‌زاده
