۲۵ نوامبر؛ جمهوری اسلامی خشونت علیه زنان را سیستماتیک و افسارگسیخته پیش می‌برد
بیش از چهار دهه از نامگذاری و بیش از دو دهه از تصویب روز ۲۵ نوامبر به‌عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌گذرد. انتخاب این روز به قتل وحشیانه خواهران میرابال از سوی حکومت دیکتاتوری دومنیکن در سال ۱۹۶۰باز می‌گردد.
خشونت و سرکوب حکومتی اصلی‌ترین معیار انتخاب این روز به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان بوده است. خشونتی که جمهوری اسلامی در بیش از یک ساله گذشته و با آغاز خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی به شکل سیستماتیک و افسارگسیخته مرتکب آن شده و در حال ادامه دادن به آن است؛ چرا که زنان و مردم به دیکتاتوری جمهوری اسلامی یک «نه» بزرگ گفتند.
گرچه ساختار جمهوری اسلامی بر مبنای اعمال تبعیض، ستم و محدودیت بر انسان و خصوصا زنان پایه‌ریزی شده و طی چهار دهه گذشته ترجیح طراحان دستگاه سرکوب تحمیل خشونت سیستماتیک بر تمام جنبه‌های زندگی زنان و جامعه بوده تا در یک روند ویرانگر زنان و جامعه را منکوب و سرکوب کنند؛ اما با آغاز خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی به دنبال قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی که نقش و محوریت زنان در آن بسیار برجسته بود، جمهوری اسلامی بی‌باکانه به افسارگسیختگی سرکوب و خشونت علیه زنان و جامعه روی آورده و در حال ادامه دادن به آن است.
پس علی‌رغم قوانین تبعیض‌آمیز و ضدزن، ممنوعیت و محرومیت‌های ساختاری، انکار حقوق و آزادی‌های زنان، ستم مضاعف بر زنان اقلیت و در حاشیه قرار داده شده و همچنین سرکوب هر نوع کنش و مطالبه‌گری زنان توسط جمهوری اسلامی؛ افسارگسیختگی خشونت حکومتی در بیش از یک سال گذشته عریان‌ترین شکل خشونتی بود که بر زنان کردستان و ایران رفت که در اینجا به بخشی از آن اشاره شده است؛
قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی و آرمیتا گراوند توسط حجابانان حکومتی
کشته شدن بیش از ۶۰ زن در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ (کُردپا مشخصان پنج زن کُرد را ثبت کرده است)
زخمی‌کردن و شلیک گلوله به صدها زن معترض (کُردپا مشخصات بیش از ۱۰ زن را ثبت کرده است)
بازداشت نزدیک به ۴ هزار زن در ایران ( کُردپا اسامی بیش از ۲۰۰ زن کُرد را ثبت کرده است)
صدور احکام زندان برای ده‌ها زن و نگه‌داشتن آنها در زندان بدون دسترسی به حقوق اولیه (کُردپا مشخصات بیش از ۲۰ زن که علیه آنها حکم صادر شده را ثبت کرده است)
حمله شیمایی به ده‌ها مدرسه و مسمومیت‌سازی تعداد زیادی از دانش‌‌آموزان
اخراج تعداد زیادی از معلمان، دانشجویان و اساتید از مدارس و دانشگاه
فشار و تهدید ادامه‌دار خانواده‌های جانباختگان و بازداشت خودسرانه آنها
ممانعت از سوگواری خانواده‌ها و مادران دادخواه برسر مزار فرزندانشان
تصویب لایحه‌هایی در ارتباط با تحمیل حجاب اجباری بر زنان و دست باز حکومت در کشتن زنان به‌دلیل حجاب
از آنجایی که جمهوری اسلامی تمامی این موارد ذکر شده و بیشتر از آن را در بیش از یک سال گذشته به مانند یک خشونت عریان مرتکب شده و به هیچ نهاد بین‌المللی و حقوق بشری پاسخگو نبوده است.
از آنجایی که شواهد حاکی از بدترین نوع رفتار و برخورد با بازداشت‌شدگان زن اعم از انواع شکنجه، تعرض، تجاوز جنسی، تحقیر و... به آنان بوده است، درحالیکه جمهوری اسلامی اجازه بازدید از هیچکدام از بازداشتگاه‌های امنیتی خود را به نهادهای حقوق بشری بین‌المللی نمی‌دهد.
از آنجایی که تهدید خانواده‌های جانباختگان و خصوصا مادران دادخواه در بالاترین سطح ارعاب و خفقان بوده و بسیاری تهدید به کشتن دیگر اعضای خانواده، ناپدیدسازی و بازداشت شده‌اند تا جمهوری اسلامی جامعه را منکوب و مرعوب کند.
از آنجایی که وضعیت زنان از لحاظ دیگر آسیب‌های اجتماعی به‌مانند زن‌کشی و خودکشی در وضعیت بغرنجی است و به غیر از اینکه هیچ حمایتی از زنان آسیب‌پذیر وجود ندارد و قوانین دست مردان را در قتل زنان بازگذاشته‌اند؛ جمهوری اسلامی عملا هیچ برنامه‌ای برای کاهش این آسیب‌ها و حتی آمار دقیق در مورد این آسیب‌ها ندارد.
بنابراین به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، سازمان حقوق بشری کُردپا ضمن محکومیت شدید خشونت افسارگسیخته و سیتسماتیک حکومتی توسط جمهوری اسلامی، تاکید می‌کند جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق‌بشری باید هزینه سرکوب و خشونت علیه زنان را برای جمهوری اسلامی بالا برده و از زنان ایران و کردستان که خواهان حقوق انسانی، جامعه‌ای برابر و آزاد و مبارزه با حکومت‌های استبدادی و ضدزن هستند، حمایت کند.
سازمان حقوق بشری کُردپا
۲۵ نوامبر ۲۰۲٣
