سالگرد قتل حکومتی فریدون محمودی، محسن محمدی و رضا لطفی، اولین جانباختگان خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱

۲۸ شهریور ۱۴۰۱ سومین روز از خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی در کردستان بعد از قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی و تبدیل مراسم خاکسپاری او در ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ به یک حرکت اعتراضی گسترده بود. اعترضات مردمی به ‌صورت وسیع در شهرهای سقز، سنندج، دیواندره و دهگلان ادامه داشت و جمهوری اسلامی از همان روز اول با شلیک گلوله دست به سرکوب اعتراضات زد.

فریدون محمودی اهل سقز، محسن محمدی اهل دیواندره و رضا لطفی اهل دهگلان از جمله اولین جانباختگان خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ بودند.

در این گزارش و در سالگرد قتل حکومتی این سه جانباخته ضمن پرداختن به رویداد کشته‌شدن آنها، به فشار و  تهدید نهادهای امنیتی به خانواده این جانباختگان نیز اشاره شده است. 

براساس این گزارش خاکسپاری این سه جانباخته شبانه و با فشار نهادهای امنیتی بوده که پیکر آنها را به خانواده تحویل نداده‌اند. نهادهای امنیتی هر سه خانواده را تحت فشار گذاشته که احزاب کردستانی فرزند آنها را کشته است. به خانواده فریدون محمودی و محسن محمدی پیشنهاد دیه و ثبت فرزندشان به عنوان شهید حکومتی داده شده که رد کرده‌اند. همچنین شرمین حبیبی، همسر فریدون محمودی و کمال لطفی، پدر رضا لطفی بازداشت شده‌اند.

قتل حکومتی فریدون محمودی، ۳۲ ساله در سقز؛

فریدون محمودی ۳۲ ساله و اهل سقز از اولین کشته‌شدگان اعترضات سقز بود که در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ در مقابل مسجد جامع این شهر با شلیک ۱۵۰ گلوله ساچمه‌ای و ضرب‌ و شتم نیروهای سرکوبگر-امنیتی (یگان ویژه) کشته شد.

نهادهای امنیتی و حکومتی پس از سه بار سرکار گذاشتن خانواده و دروغ به آنها در نهایت بامداد ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ از سوی فرماندار، دادستان و یکی از فرمانده‌هان سپاه، خبر کشته‌شدن فریدون محمودی با عنوان اینکه دشمن داشته و کار «ضد انقلاب» بوده به همسر وی اعلام شد.

در برگه جواز دفن فریدون محمودی علت مرگ «در دست بررسی» عنوان شده، درحالیکه تصاویر منتشر شده از او حاکی از شلیک گلوله به تمام نقاط قفسه سینه، گردن، پهلو و صورت اوست.

سه ماه تلاش خانواده فریدون محمودی بین ادارت، دادسرای نظامی و فرمانداری منجر به این شد که شعبه اول دادیاری دادسرای نظامی سقز تیراندازی نیروی سرکوب (یگان ویژه) به او را بپذیرد، اما به جای رسیدگی به قتل حکومتی آقای محمودی پیشنهاد دیه و زمین به خانواده داده شد که آن را رد کردند. مادر فریدون به قاضی دادسرای نظامی گفته بود؛ «ما خون فریدون را به دولت نمی‌فروشیم».

فریدون محمودی کارگر آرماتوربند، متأهل و دارای یک کودک ۷ ساله بود و خانواده‌اش را بسیار دوست داشت. او متولد ۲۱ بهمن ۱۳۶۹ بود و هنگام مرگ ۳۲ سال داشت.

روز ۳۱ مرداد ۱۴۰۲، شرمین حبیبی، همسر فریدون محمودی به‌دنبال دادخواهی خون همسرش توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.

قتل حکومتی محسن محمدی، ۳۳ ساله در دیواندره؛

دیواندره یکی از اولین شهرهایی بود که در روز سوم قتل حکومتی ژینا (۲۸ شهریور ۱۴۰۱) به زنجیره اعتراضات مردمی شهرهای کردستان پیوست و از همان آغاز با سرکوب گلوله جنگی حکومت مواجه شد.

محسن محمدی، فواد قدیمی، حبیب‌الله فتحی و فواد سواری چهار معترضی بودند که در دیواندره هدف شلیک مستقیم گلوله قرار گرفتند. محسن محمدی با شلیک گلوله جنگی کلاشینکوف در کوچه «سپاه» این شهر زخمی و پس از چند ساعت در بیمارستان دیواندره جان باخت.  فواد قدیمی نیز بعد از چند روز جان خود را از دست داد.

ماموران امنیتی شبانه پیکر محسن محمدی را به آرامستان بهشت محمدی سنندج منتقل کردند که با پیگیری خانواده به دیواندره منتقل و شبانه با حضور نیروهای امنیتی به خاک سپرده شد. بعد از چند روز در قبال سکوت خانواده و انتساب قتل فرزند به احزاب کردستانی پیشنهاد دیه چندبرابری و ثبت فرزند در بنیاد شهید به خانواده داده شد که خانواده آن را رد کرد.

خانواده مراسم چهلم محسن محمدی را نیز برگزار کردند که با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای و گاز اشک‌آور نیروهای سرکوبگر به مردم همراه بود.

محسن محمدی فرزند خلیفە مسعود و رابعە و متولد نهم تیرماە سال ١٣٦٩ می‌باشد. وی به دکوراسیون چوبی مشغول بوده است.

قتل حکومتی رضا لطفی ۲۰ ساله در دهگلان؛

رضا لطفی ۲۰ ساله و اهل دهگلان از دیگر اولین جانباختگانی بود که در روز سوم قتل حکومتی ژینا در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ در جریان خیزش مردمی دهگلان با تیراندازی نیروهای سرکوبگر امنیتی یگان ویژه کشته شد.

پس از قتل حکومتی رضا لطفی، خانواده وی برای انجام مصاحبه تلویزیونی و نسبت دادن قتل فرزندشان به احزاب  کُردستانی از سوی سپاه پاسداران مورد تهدید و فشار قرار گرفتند. کمال لطفی، پدر رضا لطفی چند روز پس از قتل حکومتی فرزندش و به دنبال ادامه فشار نهادهای امنیتی با انتشار ویدیویی اعلام کرد که فرزندش با تیراندازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران کشته شده است.

کمال لطفی در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ در یکی از خیابان‌های دهگلان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج منتقل شد. او  نهایت در ۱۳ تیر ۱۴۰۲ با تودیع قرار وثیقه به شیوه موقت آزاد شد و با وجود سن بالا و وضعیت وخیم جسمانی در زندان کامیاران اعتصاب غذا کرده بود.

همچنین؛

ایمان بهزادپور، یکی از جوانان اهل سنندج است که برخی از افراد می‌گویند در روز  ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات این شهر توسط نیروهای امنیتی-سرکوبگر کشته شده است و خانواده به ‌دلیل فشار نهادهای امنیتی سکوت کرده‌اند. کُردپا به‌ دلیل عدم ارتباط با هیچ منبعی در این زمینه و اطلاعات کافی، این جوان جانباخته را در زمره مرگ‌های مشکوک قرار می‌دهد و در تلاش برای راستی‌آزمایی آن است.

تنظیم؛ اوین مصطفی‌زاده