قتل فاروق رشیدی توسط سلفی‌های تندرو در سقز
شامگاه سه‌شنبه سوم مردادماه ۱۴۰۲، یک شهروند ۳۵ ساله کُرد به نام "فاروق رشیدی"، اهل سقز از سوی افراد سلفی تندرو به قتل رسید.
به گفته یک منبع مطلع به کُردپا، سلفی‌های تندرو در سه راه محله "بهارستان" سقز به برادر فاروق رشیدی یورش برده و او در حین میانجیگری با ضربات چاقو توسط سلفی‌ها به قتل رسیده است.
این منبع مطلع افزود، پس از این حادثه، فرد سلفی که این شهروند را به قتل رسانده، متواری و تاکنون بازداشت نشده است.
فاروق رشیدی متأهل و دارای یک فرزند ۹ ماهه است.
حزب کومله کردستان ایران در گزارشی، این شهروند را از اعضای تشکیلات خود در سقز معرفی و قتل او توسط افراد تندرو سلفی را محکوم کرده است.
بخشی از حملات تندروهای سلفی به مردم شهرهای مریوان، سقز و سنندج در سال‌های اخیر؛
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰؛ گروهی از تندروهای سلفی با فریاد «الله‌اکبر» به بهانه کفرگویی با شمشیر و قمه به تعدادی از جوانان م محله دارسیران شهر مریوان حمله کرده و یکی از ساکنین این محله را به‌شدت زخمی کردند. در مقابل نیز مردم محلە «دارسیران»، بەویژە زنان با سنگ و چوب بە مقابلە با آنها پرداختند. در ادامه تهدیدات این گروه تندرو، مجددا در ۱۷ اردیبهشت به محله دارسیران حمله کرده، اما با مقاومت متحدانه مردم مجبور به عقب‌نشینی شدند.
۲۴ اردیبهشت۱۴۰۰؛ گروه‌های تندرو سلفی در جاده «ملقرنی» شهرستان سقز چند جوان را به بهانه نوشیدن مشروبات الکلی هدف حمله قرار داده و به شدت مجروح کردند.
۲ خرداد ۱۴۰۰؛ شماری از سلفی‌های تندروی مذهبی سوار بر موتور و با شعار «الله اکبر» در سنندج به تعدادی از ساکنین محله «حاجی‌آباد» این شهر حمله و یک نفر را به شدت زخمی کردند. ساکنین این محله نیز در مقابله با حمله این نیروهای تندرو دو نفر را زخمی کردند که به‌دنبال انتقال آنها به بیمارستان شمار زیادی از سلفی‌ها با سلاح‌های گرم و سرد در مقابل بیمارستان «کوثر» تجمع کرده و خیابان‌های منتهی به آن با حضور نیروهای امنیتی بسته شد بود.
چرایی عدم برخورد حکومت با جولان و حملات گروه‌های تندروی سلفی به مردم؛
در مواردی که از حملات گروه‌های سلفی به مردم کُردستان در بالا اشاره شده، عدم دخالت و جلوگیری حکومت از جولان و حمله گروه‌های تندرو سلفی به مردم همواره پرسش برانگیز بوده و چه بسا نگرانی جدی مردم را به دنبال داشته است. به گفته یک منبع مطلع به‌کُردپا در این خصوص؛ جمهوری اسلامی تنها زمانی با گروه‌های تندروی سلفی برخورد می‌کند که برای حکومت خطر جدی داشته باشند، در غیر اینصورت با فراغ کامل می‌توانند مردم را تهدید و جان آنها را بگیرند. حتی آنها از حاشیه امن حکومتی برخوردار هستند و ویدیو‌های بسیاری از نشست روحانی سلفی روستای «صالح‌آباد» سقز با سپاه و فرماندهان سپاه منتشر شده است.
با وجود اینکه بارها فعالین مدنی و حقوق بشری نسبت به حضور سلفی‌ها در کردستان هشدار داده‌اند، تهدیدات و حملات آنها کشته و زخمی شدن افراد زیادی را به دنبال داشته است، اما گروه‌های سلفی تندرو همچنان در کردستان به شکل آزادانه جلسات برگزار می‌کنند، در مراسمات نماز جمعه حضور پیدا می کنند، همواره به شکل دسته‌جمعی حرکت می‌کنند و گاها اقدام به انتشار ویدیو و سی‌دی می‌کنند و تهدیدات و حملات آنها علیه مردم از سوی حکومت بی‌پاسخ بوده است.
فعالین کُرد در خصوص نگاه جمهوری اسلامی به گروه‌های تندرو سلفی همواره سه موضوع را مدنظر قرار داده‌اند؛ اولا، رشد سلفی‌ها در کردستان بعد از حمله نظامی آمریکا به عراق بوده و چون سلفی‌ها سعی در ضربه‌زدن به منافع آمریکا داشتند، جمهوری اسلامی تلاش کرد با آنها برخورد نکند. موضوع دوم، میدان دادن جمهوری اسلامی به گروه‌های تندرو سلفی با هدف محدود کردن دامنه احزاب کُرد اپوزیسیون در کردستان است. و سوم اینکه حکومت تا جایی که این گروه تندرو برای جمهوری اسلامی خطر داشته باشد با آنها برخورد می‌کند و تهدیدات این گروه تندرو علیه مردم، آزادی و حقوقشان برای حکومت اصلا حائز اهمیت نبوده تا برخورد کند و چه بسا به‌عنوان ابزاری علیه مبارزات مدنی و سکولاریزم مردم کُرد از آن استفاده می‌کند.
گروه‌های تندرو سلفی چه کسانی هستند؟
سلفی‌ها خود را مسلمان سنی مذهب میدانند و معتقدند باید با کفر جنگید. آنها به دو گروه جهادی و لاجهادی تقسیم می‌شوند. سلفیت جهادی معتقد به بازگشت به دوران طلایی اسلام به روش‌های خشونت‌آمیز و از راه جهاد است. اما سلفی‌های لاجهادی معتقدند باید از راه تبلیغ و روش‌های مسالمت‌آمیز برای بازگرداندن اسلام به دوران طلایی خود تلاش کرد. گروه‌هایی که به عنوان سلفی در کردستان ایران فعالیت می‌کنند، در واقع سلفی‌های جهادی هستند و آرمان آنها نیز مانند دیگر سلفی‌ها، بازگرداندن جوامع اسلامی به دوران طلایی حکومت‌گری اسلامی است.
فعالان مدنی و حقوق بشری کُرد همواره از حضور گروه‌های تندرو سلفی ترس و نگرانی داشته و معتقدند آنها در میان مردم پایگاهی ندارند و افراد محدودی هستند که عقاید و روش‌های این گروه را قبول دارند. اعم مردم کردستان نیز از حضور آنها ناراضی هستند.
