یک روزنامه‌نگار مستقل کُرد جایزه‌ی سالانه‌ی کشور ایتالیا را از آن خود کرد+گفت‌وگو
22:18 - 2 مرداد 1392
آژانس کُردپا: طی مراسم ویژه‌ای جایزه‌ی سالانه‌ی \"ایلاریا آلپی\" کشور ایتالیا برای فعالیت در شرایط سخت به \"سوسن محمدخانی غیاثوند\" روزنامه‌نگار کُرد، اهل قزوین، اهدا خواهد شد.
\"سوسن محمدخانی غیاثوند\" طی تماسی تلفنی به آژانس کُردپا گفت: دلیل معرفی من از سوی «خانه روزنامه نگاران پاریس» و «روزنامه نگاران بدون مرز» به بنیاد ایلاریا آلپی را نمی دانم اما می دانم که بنیاد ایلاریا آلپی با در نظر گرفتن مجموعه مشکلاتی که از ابتدای کار خبرنگاری تا کنون با آن مواجه بودم، تصمیم گرفت جایزه امسالش را به بنده بدهد.
غیاثوند همچنین اشاره کرد: من از اواخر سال ٨٨ تحت فشار نیروهای اطلاعات قرار گرفتم. اما از ابتدای کار خبرنگاری ام با مشکلات اقتصادی، فشار خانواده و برخی برخوردهای بد جامعه مواجه بودم. حتی یک بار هم به خاطر اعتراض به دستمزد بسیار پایینم از دفتر نشریه اخراج شدم. این مشکلات و برخوردها گاهاً بیشتر از فشارهای مامورین اطلاعات مرا آزار می داد.
وی عنوان کرد: در ایران رسانه آزاد و غیردولتی نداریم. برای منی که می خواستم به عنوان یک خبرنگار مستقل فعالیت کنم خب کار کردن با این رسانه های حزبی سخت بود. اخبار و گزارشهایم قربانی مسائل سیاسی و مالی می شدند. یا اجازه انتشار پیدا نمی کردند و یا سانسور می شدند. سردبیر نشریه ای که گرایش به سمت جریانی خاص داشت اجازه نمی داد در اخبار و گزارشهایم از مسئولانی که هم طیف خودش محسوب می شدند، انتقاد شود. حرفهای مردم را در مصاحبه هایم، حذف و یا سانسور می کرد.
سوسن محمدخانی گفت: \"علیرغم دستمزد پایین، شبهای صفحه بندی مجبور بودم بعضی اوقات تا ساعت ٢ یا ٣ بعد از نیمه شب در دفتر نشریه بمانم. موقع بازگشت به خانه مورد آزار و اذیت مردان قرار می گرفتم. آنها به من پیشنهاد همخوابگی در ازای دریافت پول می دادند. بعضی مواقع هم کارمان به برخورد و درگیری فیزیکی هم می کشید. اگر مردهای دیگری از آنجا عبور می کردند اصلا از من دفاع نمی کردند. چون آنها هم فکر می کردند من یک زن بدکاره ام. آنها فکر نمی کردند که یک خبرنگارم و تا آن وقت شب در دفتر نشریه بوده ام. \"
ایشان در ادامه بیان کرد، در برخی مواقع پیشنهادهایی که از سوی مردان برای همبستر شدن به من داده می‌شد بیشتر از درآمد ماهیانه‌‌ام بود. دستمزد پایین باعث شده بود تا همواره از طرف خانواده‌ام مورد سرزنش قرار بگیرم.
![\"14145.jpg\"](\"{imagepath}/14145.jpg\")
\"سوسن محمدخانی غیاسوند\" روزنامه‌نگار کُرد متولد روستای شیرین سو از توابه طارم سفلی واقع در ٦٥ کیلومتری شهر قزوین می‌باشد. وی فعالیت خود را از سال ٧٦ با نوشتن داستان و فیلمنامه و ساخت فیلم کوتاه شروع کرد. همکاری اش را با نشریات شهر قزوین از سال ٧٩ با انتشار یک داستان کوتاه آغاز کرد.
کارش را به صورت رسمی با نشریات «حدیث قزوین» و «طلاوع قزوین» به عنوان یک خبرنگار مستقل ادامه داد. به گفته خودش از سال ١٣٨٨ تا کنون نیز بدون دریافت دستمزد به کار خبرنگاری همچنان ادامه داده است.
کُردهای استان قزوین از ایل‌های \"غیاسوند، باجلال، شیخ کانلو، ساکان، بلخکانلو، شکاک، چگینی، جلیلوند، رشوند، کاکاوند، کرمانی و مافی متشکل شده‌اند که براساس منابع موجود در عصر حکومت شاه‌عباس صفوی به استان قزوین منتقل شده است.
ایلاریا آلپی روزنامه‌نگار ایتالیایی سال ١٩٩٤ همراه با \"میران هروواتین\" فیلم بردارش در موگادیشو پایتخت کشور سومالی کشته شد و از آن زمان تاکنون هر ساله‌ی جایزه‌ای به نام این روزنامه‌نگاربه روزنامه‌نگارانی که در شرایط سخت کار کرده اند و به روزنامه نگاران شجاع داده می‌شود.
\"سوسن محمدخانی غیاثوند\" طی تماسی تلفنی به آژانس کُردپا گفت: دلیل معرفی من از سوی «خانه روزنامه نگاران پاریس» و «روزنامه نگاران بدون مرز» به بنیاد ایلاریا آلپی را نمی دانم اما می دانم که بنیاد ایلاریا آلپی با در نظر گرفتن مجموعه مشکلاتی که از ابتدای کار خبرنگاری تا کنون با آن مواجه بودم، تصمیم گرفت جایزه امسالش را به بنده بدهد.
غیاثوند همچنین اشاره کرد: من از اواخر سال ٨٨ تحت فشار نیروهای اطلاعات قرار گرفتم. اما از ابتدای کار خبرنگاری ام با مشکلات اقتصادی، فشار خانواده و برخی برخوردهای بد جامعه مواجه بودم. حتی یک بار هم به خاطر اعتراض به دستمزد بسیار پایینم از دفتر نشریه اخراج شدم. این مشکلات و برخوردها گاهاً بیشتر از فشارهای مامورین اطلاعات مرا آزار می داد.
وی عنوان کرد: در ایران رسانه آزاد و غیردولتی نداریم. برای منی که می خواستم به عنوان یک خبرنگار مستقل فعالیت کنم خب کار کردن با این رسانه های حزبی سخت بود. اخبار و گزارشهایم قربانی مسائل سیاسی و مالی می شدند. یا اجازه انتشار پیدا نمی کردند و یا سانسور می شدند. سردبیر نشریه ای که گرایش به سمت جریانی خاص داشت اجازه نمی داد در اخبار و گزارشهایم از مسئولانی که هم طیف خودش محسوب می شدند، انتقاد شود. حرفهای مردم را در مصاحبه هایم، حذف و یا سانسور می کرد.
سوسن محمدخانی گفت: \"علیرغم دستمزد پایین، شبهای صفحه بندی مجبور بودم بعضی اوقات تا ساعت ٢ یا ٣ بعد از نیمه شب در دفتر نشریه بمانم. موقع بازگشت به خانه مورد آزار و اذیت مردان قرار می گرفتم. آنها به من پیشنهاد همخوابگی در ازای دریافت پول می دادند. بعضی مواقع هم کارمان به برخورد و درگیری فیزیکی هم می کشید. اگر مردهای دیگری از آنجا عبور می کردند اصلا از من دفاع نمی کردند. چون آنها هم فکر می کردند من یک زن بدکاره ام. آنها فکر نمی کردند که یک خبرنگارم و تا آن وقت شب در دفتر نشریه بوده ام. \"
ایشان در ادامه بیان کرد، در برخی مواقع پیشنهادهایی که از سوی مردان برای همبستر شدن به من داده می‌شد بیشتر از درآمد ماهیانه‌‌ام بود. دستمزد پایین باعث شده بود تا همواره از طرف خانواده‌ام مورد سرزنش قرار بگیرم.
سوسن محمدخانی غیاثوند, روزنامه‌نگار کُرد ساکن پاریس
\"غیاثوند\" خاطرنشان کرد، در سال ١٣٨٨ توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شدم. پدرم پس از آزادی تهدید کرد که اگر یک بار دیگر بازداشت شوم حتما من را می کشد. به همین دلیل وقتی روز ٢٥ بهمن سال بعد یعنی سال ١٣٨٩ برای چند ساعت در زیر پل حافظ بازداشت شدم، پس از آزادی تمام تلاشم این بود که به دوستانم اطلاع بدهم من آزاد هستم تا خبر بازداشتم را منتشر نکنند و پدرم از مسئله بازداشت خبردار نشود. کار کردن در آن خانواده، در آن جامعه برای من واقعا سخت بود. نه در خانواده و نه در جامعه احساس امنیت و راحتی نداشتم. از طرف دیگر فشارهای مامورین اطلاعات هم به شدت اذیتم می کرد.\"سوسن محمدخانی غیاسوند\" روزنامه‌نگار کُرد متولد روستای شیرین سو از توابه طارم سفلی واقع در ٦٥ کیلومتری شهر قزوین می‌باشد. وی فعالیت خود را از سال ٧٦ با نوشتن داستان و فیلمنامه و ساخت فیلم کوتاه شروع کرد. همکاری اش را با نشریات شهر قزوین از سال ٧٩ با انتشار یک داستان کوتاه آغاز کرد.
کارش را به صورت رسمی با نشریات «حدیث قزوین» و «طلاوع قزوین» به عنوان یک خبرنگار مستقل ادامه داد. به گفته خودش از سال ١٣٨٨ تا کنون نیز بدون دریافت دستمزد به کار خبرنگاری همچنان ادامه داده است.
کُردهای استان قزوین از ایل‌های \"غیاسوند، باجلال، شیخ کانلو، ساکان، بلخکانلو، شکاک، چگینی، جلیلوند، رشوند، کاکاوند، کرمانی و مافی متشکل شده‌اند که براساس منابع موجود در عصر حکومت شاه‌عباس صفوی به استان قزوین منتقل شده است.
ایلاریا آلپی روزنامه‌نگار ایتالیایی سال ١٩٩٤ همراه با \"میران هروواتین\" فیلم بردارش در موگادیشو پایتخت کشور سومالی کشته شد و از آن زمان تاکنون هر ساله‌ی جایزه‌ای به نام این روزنامه‌نگاربه روزنامه‌نگارانی که در شرایط سخت کار کرده اند و به روزنامه نگاران شجاع داده می‌شود.
