گرامیداشت روز زبان مادری و سالگرد درگذشت هژار در روستای \"نی\" مریوان
18:39 - 4 اسفند 1392
آژانس کُردپا: در روستای \"نی\" از توابع شهرستان مریوان مراسمی به مناسبت روز زبان مادری و سالگرد درگذشت استاد هژار، شاعر و نویسنده برجسته کُرد برگزار شد.
به گزارش خبرنگار آژانس خبررسانی کُردپا، روز جمعه دوم اسفندماه ساکنین روستای \"نی\" به منظور اهمیت دادن به زبان مادری و تقدیر از فعالیتهای فرهنگی ـ ادبی ماموستا هژار، مراسمی برگزار و در این مراسم امام جماعت این روستا درباره این دو موضوع به ایراد سخنرانی پرداختند.
فعالان فرهنگی کُرد، طی چندین ساله گذشته، تحت عناوین مختلف روز دوم اسفندماه را گرامی و فعالیتهایی را به مناسبت این روز انجام میدهند.
به گفته این فعالان، طی ٣٥ سال گذشته، حکومت اسلامی ایران مانع آموزش زبان کُرد و دیگر ملیتهای ایران شده است و این فعالان بطور مداوم اعلام نمودند که زبان کُردی هویت ملت کُرد میباشد و هیچ سیستمی نمیتواند آن را از بین ببرد.
سال ١٩٩١ به پیشنهاد کشور بنگلادش در قانون اساسی سازمان یونسکو، روز بیست ویکم فوریه مصادف با دوم اسفندماه به عنوان روز زبان مادری نامگذاری شده است.
در این مراسم شمار چشمگیری از فعالان فرهنگی و ساکنین روستاهای اطراف شهر مریوان شرکت نموده بودند و همچنین زندگینامه استاد هژار نیز بین شرکتکنندگان به صورت برشور توزیع گردید.
استاد هژار (عبدالرحمن شرفکندی) سال ١٣٠٠ در روستای \"ترغه\" بوکان متولد و از نویسندگان و مترجمان و شاعران برجستۀ کُرد میباشد.
از آثار برجسته استاد هژار به زبان کُردی و فارسی میتوان به \"بهیتی سهرهمهر\" که در سال ١٩٥٧ در سوریه به چاپ رسید، چێشتی مجێور (شلم شوربا)، ئاڵهکۆک (برگ سبز)، بۆ کوردستان (برای کُردستان)، شرفنامه شرفخان بدلیسی، ترجمه رباعیات خیام به کُردی، تاریخ خاندان اردلان، شرح دیوان ملا جزیری، تاریخ سلیمانیه، روابط فرهنگی ایران و مصر، ترجمه قانون در طب اثر بوعلی سینا و... اشاره کرد.
استاد هژار روز پنجشنبه دوم اسفندماه سال ١٣٦٩ در تهران براثر بیماری درگذشت و در قبرستان بداق سلطان مهاباد در کنار استاد هیمن به خاک سپرده شد.
به گزارش خبرنگار آژانس خبررسانی کُردپا، روز جمعه دوم اسفندماه ساکنین روستای \"نی\" به منظور اهمیت دادن به زبان مادری و تقدیر از فعالیتهای فرهنگی ـ ادبی ماموستا هژار، مراسمی برگزار و در این مراسم امام جماعت این روستا درباره این دو موضوع به ایراد سخنرانی پرداختند.
فعالان فرهنگی کُرد، طی چندین ساله گذشته، تحت عناوین مختلف روز دوم اسفندماه را گرامی و فعالیتهایی را به مناسبت این روز انجام میدهند.
به گفته این فعالان، طی ٣٥ سال گذشته، حکومت اسلامی ایران مانع آموزش زبان کُرد و دیگر ملیتهای ایران شده است و این فعالان بطور مداوم اعلام نمودند که زبان کُردی هویت ملت کُرد میباشد و هیچ سیستمی نمیتواند آن را از بین ببرد.
سال ١٩٩١ به پیشنهاد کشور بنگلادش در قانون اساسی سازمان یونسکو، روز بیست ویکم فوریه مصادف با دوم اسفندماه به عنوان روز زبان مادری نامگذاری شده است.
در این مراسم شمار چشمگیری از فعالان فرهنگی و ساکنین روستاهای اطراف شهر مریوان شرکت نموده بودند و همچنین زندگینامه استاد هژار نیز بین شرکتکنندگان به صورت برشور توزیع گردید.
استاد هژار (عبدالرحمن شرفکندی) سال ١٣٠٠ در روستای \"ترغه\" بوکان متولد و از نویسندگان و مترجمان و شاعران برجستۀ کُرد میباشد.
از آثار برجسته استاد هژار به زبان کُردی و فارسی میتوان به \"بهیتی سهرهمهر\" که در سال ١٩٥٧ در سوریه به چاپ رسید، چێشتی مجێور (شلم شوربا)، ئاڵهکۆک (برگ سبز)، بۆ کوردستان (برای کُردستان)، شرفنامه شرفخان بدلیسی، ترجمه رباعیات خیام به کُردی، تاریخ خاندان اردلان، شرح دیوان ملا جزیری، تاریخ سلیمانیه، روابط فرهنگی ایران و مصر، ترجمه قانون در طب اثر بوعلی سینا و... اشاره کرد.
استاد هژار روز پنجشنبه دوم اسفندماه سال ١٣٦٩ در تهران براثر بیماری درگذشت و در قبرستان بداق سلطان مهاباد در کنار استاد هیمن به خاک سپرده شد.