وضعیت پناهندگان ایرانی در ترکیە رقت‌بار است
13:23 - 29 آذر 1391
آژانس کُردپا: گزارشی از وضعیت اسفناک پناهجویان ایرانی با شروع فصل سرما در ترکیه توسط خبرنگار کُردپا منتشر شد.
در این گزارش ضمن اشاره به وضعیت اسفناک پناهجویان ایرانی در ترکیه و بلاتکلیفی بسیار طولانی این پناهجویان، از نهادهای حقوق‌بشری و دیگر نهادها و سازمانهای بشر دوستانە در خواست گردیده که نسبت بە انعکاس وضعیت پناهندگان بە مسئولین ارشد سازمان ملل تلاش شود.
متن کامل گزارش ارسالی به شرح زیر می‌باشد:
هزاران پناهندە‌ی ایرانی در پشت درِ کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیە با وضعیت اسفناک بە دنبال رسیدن بە کشور ثالث در بلاتکلیفی بە سر می‌برند این در حالی است کە با سقوط پول ایران در برابر ارزهای خارجی و شروع فصل سرما این وضعیت طاقت فرساتر شدە است. این پناهندگان به دلیل آنکه اجازە‌ی کارکردن ندارند و همچنین با سقوط فاحش ارزش پول ایران، خانوادەهای آنها در ایران قادر بە حمایت مالی آنها نیستند.
![\"10253.jpg\"](\"{imagepath}/10253.jpg\")
بسیاری از آنها خانوادە یا زن‌های بی سرپرست هستند کە با این وضعیت در معرض انواع تهدید و خطر اجتماعی و روانی قرار دارند بە عنوان نمونە با نزدیک بە ٢٠ نفر از این زن‌ها کە صحبت شدە است گفتەاند بە هرجای کە برای کار و یا خرید بە بیرون می‌روند همە بە قصد سوء استفادە و سوءنیت با آنها برخورد می‌کنند.
این پناهندگان از گروه‌ها و جریان‌های مختلفی می‌باشند کە شامل زندانیان و فعالان سیاسی، فعالین مدنی دانشجویی، فعالین ملیت‌های ایران تا پناهندگان اجتماعی، نوکیشان و اقلیت‌های دینی و مذهبی تا دگرباش‌های جنسی هستند کە درشهرهای مختلف ترکیە پراکندەاند، بدون هیچ‌گونە حمایت سازمان ملل و دولت ترکیە بە مدت‌های مدید از دو سال تا دە سال در این کشور بە سر می‌برند از سوی دیگر با وخیم شدن وضعیت سیاسی سوریە و هجوم آوارگان سوری بە ترکیە اولویت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بە پناهندگان سوری است لذا بررسی پروندەی پناهندگان ایرانی بسیار طولانی شدە است و این مشکلات مختلف دست بە دست هم دادە و مشکلات آنها را بە نسبت سال‌های گذشتە چند برابر کردە است.
![\"10252.jpg\"](\"{imagepath}/10252.jpg\")
روند رسیدگی بە پروندەی آنها بسیار طولانی شدە است بە طوریکە از تاریخ معرفی پناهجو بە دفتر کمیساریا تا پیش مصاحبە کە در سال‌های گذشتە از چند ماە تجاوز نمی کرد امروز بە دو سال افزایش یافتە است و از پیش مصاحبە تا مصاحبە اصلی ٢ الی ٣ سال افزایش یافتە است بە طوریکە چهرەهای شناختە شدەای از فعالان و زندانیان سیاسی، فعالان مدنی دانشجوی با وجود کیس آشکار و مدارک بسیار از این وضعیت استثنا نیستند چنانچە روند کیس‌های مشابە در سال‌های گذشتە، پنج ماە تا نهایتاً یک سال در ترکیە طول می‌کشید در حال حاضر بسیار طولانی شدە است.
از بین این افراد، فعالان سیاسی و مدنی کُردستان با وضعیتی بە مراتب اسفبارتر روبەرو هستند بە طوریکە در تابستان گذشتە چهار پناهندە‌ی کُرد بە دلیل بلاتکلیفی ٦ تا١٠ سالە، در ترکیە باوجود داشتن قبولی سازمان ملل در برابر دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در آنکارا دست بر اعتصاب غذا زدند. با این وجود این اقدامات بررسی پروندەی بسیاری از این فعالان همچنان با کندی پیش می‌رود.
اعضا و هواداران سازمان‌ها و احزابی چون احزاب کُردستانی و مجاهدین خلق هم با وجود قبولی پناهندگی از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، اما کشورهای پناهندەپذیر حاضر بە پذیرش آنها نیستند و بعضی از آنها ١٠ تا ١٥ سال است کە در ترکیە بە سر می‌برند کە بارها این پناهجوها اقدام بە اعتصاب در جلوی در کمیساریا عالی پناهندگان سازمان ملل در آنکارا کردەاند.
![\"10254.jpg\"](\"{imagepath}/10254.jpg\")
از طرف دیگربە دلیل نبود اجازە کار و بلاتکلیفی بسیار طولانی وضعیت این پناهندگان بسیار طاقت فرسا شدە است لذا بسیاری از آنها بە کمک فوری هم وطنان و سازمانهای حقوق بشرنیاز دارند کە با فشار بە مدیران ارشد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل برای تسریع روند پروندە و نیز کمک‌های مالی برای کسانی کە با وضعیتی سخت مالی مواجه هستند، اقدام نمایند. چرا کە بە صورت کلی هر کسی کە جلای وطن میکند مطمعناً از ادامە‌ی زندگیای ایده‌آل درمیهن خود ناامید گشتە و گرنە زندگی در سرزمین و کشور هر انسانی بە مراتب بهتر از انتخاب غربت است علاوە بر این بسیاری از پناهجویان از امنیت جانی در ایران برخوردار نیستند از جملە فعالان سیاسی و مدنی کە اغلب آنها فشار نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی را تجربە کردەاند و یا طعم بازداشتگاه‌های اطلاعات را چشیدەاند .
این پناهندگان با هماهنگی سازمان ملل و دولت ترکیە در شهرهای این کشور پراکندە هستند و هفتەای یک یا دو بار باید خود را بە پلیس معرفی کنند کە این امر هزینەهای زیادی بر آنها تحمیل میکند همچنین دولت ترکیە هر شش ماە یک بار هزینە کار اداری و حق خاک را ازآنها می‌گیرد در نتیجە‌ی این فشارها و در اثر بلاتکلیفی و فقر برخی از آنها بە بیماری‌های جسمی و روانی و حتی افسردگی مبتلا شدەاند لذا لازم است نهادهای حقوق بشری و دیگر نهادها و سازمانهای بشر دوستانە نسبت بە انعکاس وضعیت این پناهندگان بەمسئولین ارشد سازمان ملل تلاش کنند.
در این گزارش ضمن اشاره به وضعیت اسفناک پناهجویان ایرانی در ترکیه و بلاتکلیفی بسیار طولانی این پناهجویان، از نهادهای حقوق‌بشری و دیگر نهادها و سازمانهای بشر دوستانە در خواست گردیده که نسبت بە انعکاس وضعیت پناهندگان بە مسئولین ارشد سازمان ملل تلاش شود.
متن کامل گزارش ارسالی به شرح زیر می‌باشد:
هزاران پناهندە‌ی ایرانی در پشت درِ کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیە با وضعیت اسفناک بە دنبال رسیدن بە کشور ثالث در بلاتکلیفی بە سر می‌برند این در حالی است کە با سقوط پول ایران در برابر ارزهای خارجی و شروع فصل سرما این وضعیت طاقت فرساتر شدە است. این پناهندگان به دلیل آنکه اجازە‌ی کارکردن ندارند و همچنین با سقوط فاحش ارزش پول ایران، خانوادەهای آنها در ایران قادر بە حمایت مالی آنها نیستند.
بسیاری از آنها خانوادە یا زن‌های بی سرپرست هستند کە با این وضعیت در معرض انواع تهدید و خطر اجتماعی و روانی قرار دارند بە عنوان نمونە با نزدیک بە ٢٠ نفر از این زن‌ها کە صحبت شدە است گفتەاند بە هرجای کە برای کار و یا خرید بە بیرون می‌روند همە بە قصد سوء استفادە و سوءنیت با آنها برخورد می‌کنند. این پناهندگان از گروه‌ها و جریان‌های مختلفی می‌باشند کە شامل زندانیان و فعالان سیاسی، فعالین مدنی دانشجویی، فعالین ملیت‌های ایران تا پناهندگان اجتماعی، نوکیشان و اقلیت‌های دینی و مذهبی تا دگرباش‌های جنسی هستند کە درشهرهای مختلف ترکیە پراکندەاند، بدون هیچ‌گونە حمایت سازمان ملل و دولت ترکیە بە مدت‌های مدید از دو سال تا دە سال در این کشور بە سر می‌برند از سوی دیگر با وخیم شدن وضعیت سیاسی سوریە و هجوم آوارگان سوری بە ترکیە اولویت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بە پناهندگان سوری است لذا بررسی پروندەی پناهندگان ایرانی بسیار طولانی شدە است و این مشکلات مختلف دست بە دست هم دادە و مشکلات آنها را بە نسبت سال‌های گذشتە چند برابر کردە است.
روند رسیدگی بە پروندەی آنها بسیار طولانی شدە است بە طوریکە از تاریخ معرفی پناهجو بە دفتر کمیساریا تا پیش مصاحبە کە در سال‌های گذشتە از چند ماە تجاوز نمی کرد امروز بە دو سال افزایش یافتە است و از پیش مصاحبە تا مصاحبە اصلی ٢ الی ٣ سال افزایش یافتە است بە طوریکە چهرەهای شناختە شدەای از فعالان و زندانیان سیاسی، فعالان مدنی دانشجوی با وجود کیس آشکار و مدارک بسیار از این وضعیت استثنا نیستند چنانچە روند کیس‌های مشابە در سال‌های گذشتە، پنج ماە تا نهایتاً یک سال در ترکیە طول می‌کشید در حال حاضر بسیار طولانی شدە است.از بین این افراد، فعالان سیاسی و مدنی کُردستان با وضعیتی بە مراتب اسفبارتر روبەرو هستند بە طوریکە در تابستان گذشتە چهار پناهندە‌ی کُرد بە دلیل بلاتکلیفی ٦ تا١٠ سالە، در ترکیە باوجود داشتن قبولی سازمان ملل در برابر دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در آنکارا دست بر اعتصاب غذا زدند. با این وجود این اقدامات بررسی پروندەی بسیاری از این فعالان همچنان با کندی پیش می‌رود.
اعضا و هواداران سازمان‌ها و احزابی چون احزاب کُردستانی و مجاهدین خلق هم با وجود قبولی پناهندگی از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، اما کشورهای پناهندەپذیر حاضر بە پذیرش آنها نیستند و بعضی از آنها ١٠ تا ١٥ سال است کە در ترکیە بە سر می‌برند کە بارها این پناهجوها اقدام بە اعتصاب در جلوی در کمیساریا عالی پناهندگان سازمان ملل در آنکارا کردەاند.
از طرف دیگربە دلیل نبود اجازە کار و بلاتکلیفی بسیار طولانی وضعیت این پناهندگان بسیار طاقت فرسا شدە است لذا بسیاری از آنها بە کمک فوری هم وطنان و سازمانهای حقوق بشرنیاز دارند کە با فشار بە مدیران ارشد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل برای تسریع روند پروندە و نیز کمک‌های مالی برای کسانی کە با وضعیتی سخت مالی مواجه هستند، اقدام نمایند. چرا کە بە صورت کلی هر کسی کە جلای وطن میکند مطمعناً از ادامە‌ی زندگیای ایده‌آل درمیهن خود ناامید گشتە و گرنە زندگی در سرزمین و کشور هر انسانی بە مراتب بهتر از انتخاب غربت است علاوە بر این بسیاری از پناهجویان از امنیت جانی در ایران برخوردار نیستند از جملە فعالان سیاسی و مدنی کە اغلب آنها فشار نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی را تجربە کردەاند و یا طعم بازداشتگاه‌های اطلاعات را چشیدەاند . این پناهندگان با هماهنگی سازمان ملل و دولت ترکیە در شهرهای این کشور پراکندە هستند و هفتەای یک یا دو بار باید خود را بە پلیس معرفی کنند کە این امر هزینەهای زیادی بر آنها تحمیل میکند همچنین دولت ترکیە هر شش ماە یک بار هزینە کار اداری و حق خاک را ازآنها می‌گیرد در نتیجە‌ی این فشارها و در اثر بلاتکلیفی و فقر برخی از آنها بە بیماری‌های جسمی و روانی و حتی افسردگی مبتلا شدەاند لذا لازم است نهادهای حقوق بشری و دیگر نهادها و سازمانهای بشر دوستانە نسبت بە انعکاس وضعیت این پناهندگان بەمسئولین ارشد سازمان ملل تلاش کنند.
