محمد نظری به مدیریت بند زندانیان سیاسی در استان آذربایجان‌غربی اعتراض کرد

آژانس کُردپا: یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی کُرد با انتشار نامه‌ای به انحلال بند زندانیان سیاسی ارومیه واکنش نشان داد.

در نامه‌ی محمد نظری، عملکرد مدیرکل امور زندان‌های استان آذربایجان‌غربی مورد انتقاد شدید قرار گرفته و این مقام حکومتی را دلیل مرگ برخی از زندانیان سیاسی معرفی می‌کند.

این زندانی سیاسیِ باسابقه در خردادماه ٧٣ بازداشت و به اعدام محکوم گردید که بعدها با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافت.

وی که این نامه را در سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر کرج نگارش نموده، به ٩ زندانی سیاسی در زندان‌های استان آذربایجان‌غربی اشاره می‌کند که به رجایی‌شهر کرج تبعید شده‌اند.

پیشتر برخی منابع خبری از انحلال بند سیاسی زندان ارومیه خبر داده بودند.

با استناد به مرکز آمار آژانس خبررسانی کُردپا، هم‌اکنون بیش از ١٥٠ زندانی سیاسی کُرد در زندان‌های استان آذربایجان‌غربی محبوس هستند که اکثریت آنان در زندان‌های ارومیه، مهاباد و ماکو می‌باشند.

متن نامه محمد نظری که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته عیناً درپی می‌آید:

امروز در تمام دنیا مواردی در مورد زندانیان در نظر گرفته می‌شود که اغلب زندانیان پس از آزادی به زندان بازنمی‌گردند. در زندان نیز، زندان‌بانان و مسولین زندان، تمامی امکانات رفاهی را در اختیار زندانیان قرار می‌دهند اما این موضوع در ایران کاملا برعکس است. بسیاری از زندانیان به دلیل جرائم کوچک وارد زندان شده ولی در هنگام اتمام محکومیت به انسان دیگری تبدیل می‌شوند. مسولین زندان با نهایت بی‌رحمی و رفتار غیرانسانی با زندانیان برخورد می‌کنند. مواد مخدر به زندان وارد کرده و زندانیان را بدون هیچ‌گونه بهانه‌ای به زندان‌های دور تبعید می‌کنند.

آقای جلیلی، معاون سابق و مدیر کل امروز زندان‌های استان آذربایجان‌غربی، با قلبی آکنده از کینه و عقده، شرایط سختی را برای زندانیان و به خصوص زندانیان سیاسی به وجود آورده است. ایشان خلاف آیین‌نامه‌ی زندان‌های مبنی بر تفکیک جرائم، ایشان بند زندانیان سیاسی زندان ارومیه را تبدیل به بند قاتلین و سارقین نموده و زندانیان سیاسی را تحت فشار روحی و روانی قرار داده است.

چندین سال قبل، بنا به طرحی که ایشان دادند، عده‌ای از زندانیان سیاسی را به زندان‌های دیگر تبعید کردند که از میان آنان آقای طاهر مصطفوی و محمدمهدی لامیه که هم‌راه ۷ نفر دیگر به زندان رجایی‌شهر کرج تبعید شده بودند، تحت فشار جو زندان و سختی‌های دوری از خانواده فوت کردند. با این‌حال امروز ایشان مانع بازگشت زندانیان دیگر به زندان محل اقامت خود هستند.

آقای جلیلی نه تنها از انسانیت بویی نبرده بل‌که تبدیل به ماشین آدم‌کُشی شده‌اند که به خاطر دل‌خوشی و سرخود هزاران نفر را قربانی می‌کنند. بسیاری از زندانیان که عزیز خود را از دست داده‌اند، حتی اجازه‌ی شرکت در مراسم ختم این عزیزان‌شان را نیز ندارند.

محمد نظری

۱۴ شهریور ۱۳۹۳