سامان طهماسبی بهترین کشتیگیر جهان شد
14:30 - 16 فروردین 1393

آژانس کُردپا: یک ورزشکار کُرد در فهرست بهترینهای کُشتی جهان، جایگاه نخست را به خود اختصاص داد.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، فدراسیون بینالمللی کشتی(فیلا)، سامان طهماسبی ٢٩ ساله را به عنوان بهترین کشتیگیر جهان در سال ٢٠١٣ میلادی انتخاب کرد.

قبلاً نیز عبدالله چمنگلی از سوی فیلا به عنوان بهترین مربی سال ٢٠١٢ جهان انتخاب گردیده بود.
سامان طهماسبی اهل سنندج است که با ٢ مدال برنز، ١ نقرە جهان، ١ مدال طلای آسیا و جایزە بزرگ باکو، پُرافتخارترین ورزشکار تاریخ کُردستان محسوب میشود.
همچنین وبسایت \"اخبار ورزش کوردستان\" از جایگاه پانزدهمین رنکینگ فیلا توسط صباح شریعتی دیگر کشتیگیر کُردستانی تیم ملی آذربایجان خبر داد.
بهترینکشتیگیر جهان پیشتر در گفتگو با خبرگزاری ایسنا دلیل مهاجرت اجباری به آذربایجان را این چنین بازگو کرد: بعد از المپیک پکن پایم را عمل کردم و دیگر خبری از من که دو مدال جهانی داشتم نگرفتند. به اردوی تیم ملی هم دعوت نمیشدم، از سوی دیگر وضعیت مالیام اصلا خوب نبود. به ادارات مختلفی از جمله تربیت بدنی سر زدم، اما یک شغل سادههم به من ندادند. خانوادهی من نیز از قشر کم درآمد جامعه بود، در این شرایط نمیشد بدون هیچ پول و درآمدی زندگی را بگذرانی. به همین خاطر مجبور شدم که بروم.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، فدراسیون بینالمللی کشتی(فیلا)، سامان طهماسبی ٢٩ ساله را به عنوان بهترین کشتیگیر جهان در سال ٢٠١٣ میلادی انتخاب کرد.

سامان طهماسبی پُرافتخارترین ورزشکار تاریخ کُردستان محسوب میشود
این کشتیگیر کُرد و عضو تیم ملی آذربایجان از پیکارهای بزرگسالان جهان در بوداپست مجارستان،جام جایزە بزرگ آذربایجان، مسابقات قهرمانی اروپا و دیگر تورنمنتهای بینالمللی موفق به کسب ١٨ امتیاز شده است.قبلاً نیز عبدالله چمنگلی از سوی فیلا به عنوان بهترین مربی سال ٢٠١٢ جهان انتخاب گردیده بود.
سامان طهماسبی اهل سنندج است که با ٢ مدال برنز، ١ نقرە جهان، ١ مدال طلای آسیا و جایزە بزرگ باکو، پُرافتخارترین ورزشکار تاریخ کُردستان محسوب میشود.

بهترینکشتیگیر جهان پیشتر در گفتگو با خبرگزاری ایسنا دلیل مهاجرت اجباری به آذربایجان را این چنین بازگو کرد: بعد از المپیک پکن پایم را عمل کردم و دیگر خبری از من که دو مدال جهانی داشتم نگرفتند. به اردوی تیم ملی هم دعوت نمیشدم، از سوی دیگر وضعیت مالیام اصلا خوب نبود. به ادارات مختلفی از جمله تربیت بدنی سر زدم، اما یک شغل سادههم به من ندادند. خانوادهی من نیز از قشر کم درآمد جامعه بود، در این شرایط نمیشد بدون هیچ پول و درآمدی زندگی را بگذرانی. به همین خاطر مجبور شدم که بروم.