استمداد خانوادهی " انور حسین پناهی" از نهادهای بین المللی
20:40 - 8 بهمن 1391
آژانس کُردپا: نامهی خانوادهی \" انور حسین پناهی \" زندانی سیاسی کُرد خطاب به گزارشگر ویژهی سازمان ملل و نهادهای حقوق بشر منتشر شد.
در این نامه خانوادهی حسین پناهی ضمن اشاره به فشارها و تحریمهایی که به ناحق توسط حکومت اسلامی ایران نسبت به اعضای این خانواده صورت پذیرفته، خواهان مداخله و اقدامات فوری و مؤثر احمد شهید گزارشگر ویژهی سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری شدهاند
نسخهای از این نامه که به آژانس خبررسانی کُردپا ارسال گردیده، عیناً در پی میآید.
جناب آقای دکتر \"احمد شهید!\"
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
درود یک خانواده رنج دیده کُرد ایرانی را پذیرا باشید؛
ما خانوادهی \"انور حسین پناهی\"، فعال مدنی دربند کُرد، طی نامهای که چند ماه پیش برایتان ارسال کردیم، سعی بر آن داشتیم کە مختصری از رنجهایی که به ناحق، بر خانوادهامان رواداشته شده را برایتان بازگو کنیم، اما در این مدت اخیر دوباره دستگاههای امنیتی فشارهای خود را تشدید کرده و از تهدید و مصادرهی اموال گرفته تا اینکه ما را دستگیر و از زادگاه و شهر خود تبعید کنند.
در نامه قبلی برایتان نوشتیم که رنجها از آنجا آغاز شد که \"انور حسین پناهی\"، فعال مدنی ایرانی، فرزند ارشد خانواده و دارای همسر و سه فرزند، پنج سال قبل به جرمی ناکرده، دستگیر، زندانی، شکنجه و محکوم به اعدام شد. اگرچه به واسطهی حمایت نهادهای حقوق بشری، کارزار جهانی و همین طور پیگیریهای فعالان در اتحادیه اروپا، حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر جمهوری اسلامی لغو و به شش سال زندان تخفیف یافت، اما مصائب این خانواده همچنان به طرزی روزافزون ادامه دارد.
پس از بازداشت \"انور\"، \"اشرف\" نیز، فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل و کمک خرج پدر پیر این خانواده بود، پس از صدور حکم اعدام برای انور، کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پروندهی انور و پسر خالهاش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری مینمود.
اما متأسفانه \"اشرف\" در تاریخ ٦/٧/١٣٨٧ در حین عزیمت به تهران، و در حالی که حامل مدارکی دال بر بیگناهی برادر بزرگش انور بود، توسط افراد ناشناسی به قتل رسید. با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود هر دو خانواده ضربهی جبران ناپذیری را متحمل شدند که تبعات آن با صدور حکم اعدام برای \"انور\" نیز بیشتر شد.
اینها همه در حالی رخ داده که بارها و بارها پدر انور، که در آستانهی هفتاد سالگی قرار دارد، و مادر انور و حتی خواهران وی، به اداره اطلاعات فراخوانده شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفتهاند.
جناب آقای احمد شهید!
در آخرین اقدام سیستماتیک ظلم و ستم در حق این خانواده و در پی بازداشتهای پیدرپی اعضای خانوادیمان و به منظور تشدید فشارها، هفتهی گذشته کمکهای مالی که برادر وی به حساب این خانواده واریز کرده بود مسدود و مبلغ آن مصادرشد. از طرفی دیگر دستگیریها و اذیت و آزار علیه خانوادیمان به طور لاینقطع ادامه دارد. در ۲۰ دی ماه، سیروان حسین پناهی یکی دیگر از اعضای خانوادمان با یورش مأمورین وزارت اطلاعات دستگیر و به نقطهی نامعلومی منتقل گردید و تاکنون از وضعیت و شرایط وی خبری نداریم. همچنین ۲ تن دیگر از اعضای خانوادمان به نامهای شیرزاد و فایق پناهی با یورش مأمورین وزارت اطلاعات دستگیر و به نقطهی نامعلومی منتقل شدهاند
انگار خانوادهی ما بزرگترین گناه تاریخ را مرتکب شده که این طور از سوی ارگانهای دولتی همواره پاسخ منفی دریافت میکند، بیش از ٥ سال است که خانوادهی ما از سوی ارگانهای دولتی مورد تحریم قرار گرفته، تحریمی تنها و تنها از سر بیگناهی. بر همگان آشکار است که در این ٥ سال گذشته خانوادهی ما بیشترین فشار را از طرف نیروهای امنیتی متحمل شده است و در طول ۶ سال اخیر بیش از ۳۳ نفر از خانوادیمان بطور جداگانه و به بهانههای مختلف دستگیر شدهاند.
جناب آقای احمد شهید!
پرسش ما از جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل آن است که در کجای دنیا فردی را به خاطر فعالیت های فرد دیگر دستگیر میکنند؟
اتهام تمام دختران و پسران خانواده ما در ایران، بخاطر حضور و مبارزات سیاسی دو فرزند دیگر خانواده، در خارج از ایران است. دو فرزندی که به خاطر عقایدشان، راه مبارزه سیاسی با حکومت جمهوری اسلامی را درپیش گرفته و به دلیل آن که چنین مجالی در داخل کشور برایشان باقی نمانده، به ناچار در خارج از ایران به فعالیتهایشان ادامه میدهند. اما سؤال اساسی اینجاست که چرا باید دیگر اعضای خانواده را، به جرمی ناکرده و با ظن همکاری با آن دو فرزند، محاکمه و مجازات کرد؟
\"انور حسینپناهی\" فعال سرشناس سیاسی و مدنی کُرد، که اکنون در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد، سیروان حسین پناهی در شکنجهگاه ادارهی اطلاعات و تحت فشار برای مصاحبه تلویزیونی قرار دارد و ما هیچگونه خبری از سلامتی وی نداریمتنها دو نمونه از قربانیان بیعدالتی در ساختار دادرسی ایران میباشند.
گفتنی است انور حسینپناهی پسر بزرگ خانوادیمان که از فعالان مدنی و یاریرسان به انجمنهای ترک اعتیاد بوده و خصوصاً یاریرسان و عضو افتخاری انجمن\" ان.ای \" و از معتمدین منطقهی دهگلان بشمار میرود، در هنگامی که در بازداشتگاه اطلاعات شهر \"قروه\" در استان کردستان ایران بسر میبرد از ناحیهی دنده دچار شکستگی شده و مدت سه سال است که دچار عفونت کلیه و روده شده، اما هموارە از سوی مسئولین زندان مورد بیتوجهی قرار گرفته است. از طرف دیگر ایشان که چندی پیش از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود، اکنون در آستانهی پرونده سازی و ایراد اتهامات جدید از سوی ادارهی اطلاعات قرار گرفته است.
در این شرایط ما فریاد مظلومیت و دادخواهی خود را به گوش شما میرسانیم، چرا که بر این باوریم شما گزارشگر ویژه سازمان ملل هستید و میتوانید صدای کسانی را که از بیداد به تنگ آمده به گوش این نهاد بین المللی برسانید.
باشد تا این ندای مظلومیت خانواده ما که در چند سال اخیر لحظهای آرامش و آسایش را به خود ندیدهایم به گوش جهانیان برسد.
با سپاس و امید به اقدامات فوری و موثر حضرتعالی
خانواهی انور حسین پناهی زندانی سیاسی کُرد ایرانی
در این نامه خانوادهی حسین پناهی ضمن اشاره به فشارها و تحریمهایی که به ناحق توسط حکومت اسلامی ایران نسبت به اعضای این خانواده صورت پذیرفته، خواهان مداخله و اقدامات فوری و مؤثر احمد شهید گزارشگر ویژهی سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری شدهاند
نسخهای از این نامه که به آژانس خبررسانی کُردپا ارسال گردیده، عیناً در پی میآید.
جناب آقای دکتر \"احمد شهید!\"
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
درود یک خانواده رنج دیده کُرد ایرانی را پذیرا باشید؛
ما خانوادهی \"انور حسین پناهی\"، فعال مدنی دربند کُرد، طی نامهای که چند ماه پیش برایتان ارسال کردیم، سعی بر آن داشتیم کە مختصری از رنجهایی که به ناحق، بر خانوادهامان رواداشته شده را برایتان بازگو کنیم، اما در این مدت اخیر دوباره دستگاههای امنیتی فشارهای خود را تشدید کرده و از تهدید و مصادرهی اموال گرفته تا اینکه ما را دستگیر و از زادگاه و شهر خود تبعید کنند.
در نامه قبلی برایتان نوشتیم که رنجها از آنجا آغاز شد که \"انور حسین پناهی\"، فعال مدنی ایرانی، فرزند ارشد خانواده و دارای همسر و سه فرزند، پنج سال قبل به جرمی ناکرده، دستگیر، زندانی، شکنجه و محکوم به اعدام شد. اگرچه به واسطهی حمایت نهادهای حقوق بشری، کارزار جهانی و همین طور پیگیریهای فعالان در اتحادیه اروپا، حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر جمهوری اسلامی لغو و به شش سال زندان تخفیف یافت، اما مصائب این خانواده همچنان به طرزی روزافزون ادامه دارد.
پس از بازداشت \"انور\"، \"اشرف\" نیز، فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل و کمک خرج پدر پیر این خانواده بود، پس از صدور حکم اعدام برای انور، کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پروندهی انور و پسر خالهاش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری مینمود.
اما متأسفانه \"اشرف\" در تاریخ ٦/٧/١٣٨٧ در حین عزیمت به تهران، و در حالی که حامل مدارکی دال بر بیگناهی برادر بزرگش انور بود، توسط افراد ناشناسی به قتل رسید. با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود هر دو خانواده ضربهی جبران ناپذیری را متحمل شدند که تبعات آن با صدور حکم اعدام برای \"انور\" نیز بیشتر شد.
اینها همه در حالی رخ داده که بارها و بارها پدر انور، که در آستانهی هفتاد سالگی قرار دارد، و مادر انور و حتی خواهران وی، به اداره اطلاعات فراخوانده شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفتهاند.
جناب آقای احمد شهید!
در آخرین اقدام سیستماتیک ظلم و ستم در حق این خانواده و در پی بازداشتهای پیدرپی اعضای خانوادیمان و به منظور تشدید فشارها، هفتهی گذشته کمکهای مالی که برادر وی به حساب این خانواده واریز کرده بود مسدود و مبلغ آن مصادرشد. از طرفی دیگر دستگیریها و اذیت و آزار علیه خانوادیمان به طور لاینقطع ادامه دارد. در ۲۰ دی ماه، سیروان حسین پناهی یکی دیگر از اعضای خانوادمان با یورش مأمورین وزارت اطلاعات دستگیر و به نقطهی نامعلومی منتقل گردید و تاکنون از وضعیت و شرایط وی خبری نداریم. همچنین ۲ تن دیگر از اعضای خانوادمان به نامهای شیرزاد و فایق پناهی با یورش مأمورین وزارت اطلاعات دستگیر و به نقطهی نامعلومی منتقل شدهاند
انگار خانوادهی ما بزرگترین گناه تاریخ را مرتکب شده که این طور از سوی ارگانهای دولتی همواره پاسخ منفی دریافت میکند، بیش از ٥ سال است که خانوادهی ما از سوی ارگانهای دولتی مورد تحریم قرار گرفته، تحریمی تنها و تنها از سر بیگناهی. بر همگان آشکار است که در این ٥ سال گذشته خانوادهی ما بیشترین فشار را از طرف نیروهای امنیتی متحمل شده است و در طول ۶ سال اخیر بیش از ۳۳ نفر از خانوادیمان بطور جداگانه و به بهانههای مختلف دستگیر شدهاند.
جناب آقای احمد شهید!
پرسش ما از جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل آن است که در کجای دنیا فردی را به خاطر فعالیت های فرد دیگر دستگیر میکنند؟
اتهام تمام دختران و پسران خانواده ما در ایران، بخاطر حضور و مبارزات سیاسی دو فرزند دیگر خانواده، در خارج از ایران است. دو فرزندی که به خاطر عقایدشان، راه مبارزه سیاسی با حکومت جمهوری اسلامی را درپیش گرفته و به دلیل آن که چنین مجالی در داخل کشور برایشان باقی نمانده، به ناچار در خارج از ایران به فعالیتهایشان ادامه میدهند. اما سؤال اساسی اینجاست که چرا باید دیگر اعضای خانواده را، به جرمی ناکرده و با ظن همکاری با آن دو فرزند، محاکمه و مجازات کرد؟
\"انور حسینپناهی\" فعال سرشناس سیاسی و مدنی کُرد، که اکنون در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد، سیروان حسین پناهی در شکنجهگاه ادارهی اطلاعات و تحت فشار برای مصاحبه تلویزیونی قرار دارد و ما هیچگونه خبری از سلامتی وی نداریمتنها دو نمونه از قربانیان بیعدالتی در ساختار دادرسی ایران میباشند.
گفتنی است انور حسینپناهی پسر بزرگ خانوادیمان که از فعالان مدنی و یاریرسان به انجمنهای ترک اعتیاد بوده و خصوصاً یاریرسان و عضو افتخاری انجمن\" ان.ای \" و از معتمدین منطقهی دهگلان بشمار میرود، در هنگامی که در بازداشتگاه اطلاعات شهر \"قروه\" در استان کردستان ایران بسر میبرد از ناحیهی دنده دچار شکستگی شده و مدت سه سال است که دچار عفونت کلیه و روده شده، اما هموارە از سوی مسئولین زندان مورد بیتوجهی قرار گرفته است. از طرف دیگر ایشان که چندی پیش از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود، اکنون در آستانهی پرونده سازی و ایراد اتهامات جدید از سوی ادارهی اطلاعات قرار گرفته است.
در این شرایط ما فریاد مظلومیت و دادخواهی خود را به گوش شما میرسانیم، چرا که بر این باوریم شما گزارشگر ویژه سازمان ملل هستید و میتوانید صدای کسانی را که از بیداد به تنگ آمده به گوش این نهاد بین المللی برسانید.
باشد تا این ندای مظلومیت خانواده ما که در چند سال اخیر لحظهای آرامش و آسایش را به خود ندیدهایم به گوش جهانیان برسد.
با سپاس و امید به اقدامات فوری و موثر حضرتعالی
خانواهی انور حسین پناهی زندانی سیاسی کُرد ایرانی